Psittacara | |||
Vigors, 1825[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – szmaragdolotka białooka (P. leucophthalmus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Psittacara | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Psittacus guianensis J.F. Gmelin, 1788 (= Psittacus leucophthalmus Statius Müller, 1776) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Psittacara – rodzaj ptaków z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae).
Zasięg występowania
Morfologia
Długość ciała 26–40 cm; masa ciała 78–275 g[5].
Systematyka
Etymologia
- Psittacara: zbitka wyrazowa nazw rodzajowych: Psittacula Cuvier, 1800 (aleksandretta) oraz Ara Lacépède, 1799 (ara)[6].
- Maracana: nazwa Maracanā oznaczająca w tupi „żujący korę” dla ar[6]. Gatunek typowy: Psittacus leucophthalmus Statius Müller, 1776.
- Evopsitta: epitet gatunkowy Sittace euops Wagler, 1832; nowołac. psitta „papuga”[6]. Gatunek typowy: Sittace euops Wagler, 1832.
- Protoconurus: gr. πρωτο- prōto- „pierwszy, przed”; rodzaj Conurus Kuhl, 1820 (konura)[6]. Gatunek typowy: †Protoconurus roosevelti Spillman, 1942.
Podział systematyczny
Takson wyodrębniony na podstawie danych sekwencji DNA z Aratinga[7]. Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
- Psittacara leucophthalmus (Statius Müller, 1776) – szmaragdolotka białooka
- Psittacara wagleri (G.R. Gray, 1845) – szmaragdolotka andyjska
- Psittacara mitratus (von Tschudi, 1844) – szmaragdolotka maskowa
- Psittacara erythrogenys Lesson, 1844 – szmaragdolotka krasnolica
- Psittacara euops (Wagler, 1832) – szmaragdolotka kubańska
- Psittacara chloropterus Souancé, 1856 – szmaragdolotka haitańska
- Psittacara maugei Souancé, 1856 – szmaragdolotka portorykańska – wymarły takson wyodrębniony ostatnio z P. chloropterus[9]
- Psittacara finschi (Salvin, 1871) – szmaragdolotka czerwonoczelna
- Psittacara holochlorus (P.L. Sclater, 1859) – szmaragdolotka meksykańska
- Psittacara brevipes (Lawrence, 1871) – szmaragdolotka wyspowa – takson wyodrębniony ostatnio z P. holochlorus
- Psittacara strenuus (Ridgway, 1915) – szmaragdolotka pacyficzna
- Psittacara labati (Rothschild, 1905) – szmaragdolotka białodzioba – takson wymarły[10]
Przypisy
- ↑ N.A. Vigors. Sketches in ornithology; or, observations on the leading affinities of some of the more extensive groups of birds. „The Zoological Journal”. 2, s. 388, 1825. (ang.).
- ↑ M.A.P.O. Des Murs: Oiseaux. W: J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 1. Paris: Maresq, 1853, s. 163. (fr.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableau des Perroquets. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 6, s. 151, 1854. (fr.).
- ↑ F. Spillmann. Contribución al conocimiento de fósiles nuevos de la avifauna Ecuatoriana en el Pleistoceno de Santa Elena. „Proceedings of the 8th American Scientific Congress”. 4, s. 381, 1942. (ang.).
- 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: New World and African Parrots (Psittacidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta3.01. [dostęp 2020-10-20]. (ang.).
- 1 2 3 4 Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
- ↑ J.V. Remsen, Jr., E.E. Schirtzinger, A. Ferraroni, L.F. Silveira & T.F. Wright. DNA-sequence data require revision of the parrot genus Aratinga (Aves: Psittacidae). „Zootaxa”. 3641 (3), s. 296–300, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3641.3.9. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (Wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-30].
- ↑ S.L. Olson. History, morphology, and fossil record of the extinct Puerto Rican Parakeet Psittacara maugei Souancé. „The Wilson Journal of Ornithology”. 127 (1), s. 1–12, 2015. DOI: 10.1676/14-020.1. (ang.).
- ↑ BirdLife International, Psittacara labati, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-20] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.