Loreczka białogardła
Vini peruviana[1]
(Statius Müller, 1776)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Vini

Gatunek

loreczka białogardła

Synonimy
  • Psittacus peruvianus Statius Müller, 1776[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Loreczka białogardła[4] (Vini peruviana) – gatunek małego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Opisana przez Philippa Ludwiga Statiusa Müllera w 1776 roku. Występuje na wyspach Polinezji Francuskiej oraz Wysp Cooka. Pierwotnie została stwierdzona na 23 wyspach otaczających Tahiti. Jednakże obecnie jej występowanie zostało ograniczone do ośmiu wysp, tj. Motu, Manuae, Tikehau, Rangiroa, Aratua, Kaukura, Apataki, Aitutaki, oraz prawdopodobnie na Harvey Island i Manihi. Nie wyróżnia się podgatunków[5].

Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Mała papuga z krótkim ogonem. Jej upierzenie jest ciemnogranatowe. Górna część klatki piersiowej, gardło oraz dolna część lica do poziomu oczu jest ubarwiona na biało. Dziób, nogi i oczy są czerwone.

Dymorfizm płciowy nie jest zaznaczony.

Rozmiary:

  • Długość ciała: 16–18 cm

Masa ciała:

  • 40–50 g.

Biotop

Loreczka białogardła jest typowym gatunkiem zasiedlającym nizinne lasy oraz obszary zadrzewione przez człowieka. Obserwowana również na kwitnących roślinach, palmach kokosowych, bananowcach oraz w przydomowych ogrodach.

Pożywienie

Loreczka białogardła żywi się miękkimi owocami, nektarem, pyłkiem kwiatów.

Rozród

Gniazda zakłada w dziuplach. Składa dwa okrągłe jaja o wymiarach 19,5 × 17,0 mm[6].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje loreczkę białogardłą za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku. Głównym zagrożeniem dla loreczki białogardłej jest obecność szczura śniadego, kotów oraz błotniaka moczarowego (Circus approximans). Obecnie gatunek liczy od 7 do 9 tysięcy osobników, aczkolwiek liczebność stopniowo się obniża. Na niektórych wyspach, np. na Makatea w archipelagu Tuamotu gatunek ten już wyginął[3]. Został wpisany do Załącznika II konwencji waszyngtońskiej[7].

Przypisy

  1. ↑ Vini peruviana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Blue Lorikeet (Vini peruviana). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  3. 1 2 Vini peruviana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-04].
  5. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
  6. ↑ Blue Lorikeet (Vini peruviana). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  7. ↑ Vini peruviana. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).

Bibliografia

  • Tony Juniper, Mike Parr: Parrots: A Guide to Parrots of the World. New Heven: Yale University Press, 1998. ISBN 0-300-07453-0.
  • Joseph Michael Forshaw: Parrots of the World: An Identification Guide. Princeton, N. J.: Princeton University Press, 2006. ISBN 0-691-09251-6.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.