Szczyt NATO w Madrycie
15. Szczyt NATO
Ilustracja
Na szczycie w Madrycie Polska otrzymała ze strony NATO zaproszenie do członkostwa w Pakcie
Organizacja

 NATO

Miejscowość

Madryt

Data

8–9 lipca 1997

Uczestnicy

Przywódcy państw NATO

brak współrzędnych
Strona internetowa

Szczyt NATO w Madrycie w 1997 – 15. szczyt NATO, zorganizowany w Madrycie w Hiszpanii w dniach 8–9 lipca 1997.

Na szczycie w Madrycie 16 państw członkowskich NATO zdecydowało o zaproszeniu Polski, Czech i Węgier do członkostwa w Sojuszu[1].

Rezultaty szczytu

Rada Północnoatlantycka (NAC) 8 lipca 1997 przyjęła "Madrycką Deklarację w sprawie bezpieczeństwa i współpracy euroatlantyckiej", która zawierała główne postanowienia szczytu:

  • zaproszenie Czech, Polski i Węgier do członkostwa w Sojuszu, podpisanie Protokołów Akcesyjnych w grudniu 1997 i uzyskanie efektywnego członkostwa przez te państwa do czasu 50. rocznicy powstania NATO w kwietniu 1999.
  • potwierdzenie zasady "otwartych drzwi" dla nowych członków
  • potwierdzenie znaczenia Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego, utworzonej w 30 maja 1997 w Sintrze, w rozwoju współpracy z państwami sąsiedzkimi NATO
  • wzmocnienie Partnerstwa dla Pokoju
  • wzmocnienie Dialogu Śródziemnomorskiego, stworzenie w strukturach Rady Północnoatlantyckiej nowego komitetu - Grupy Współpracy Śródziemnomorskiej, odpowiedzialnej za Dialog
  • reforma struktury dowództwa wojskowego NATO

Rada Północnoatlantycka (NAC) 8 lipca 1997 przyjęła również "Specjalną Deklarację w sprawie Bośni i Hercegowiny", w której zobowiązała się do pełnej implementacji porozumienia pokojowego z Dayton oraz ustanowienia Bośni i Hercegowiny państwem samodzielnym, demokratycznym i wieloetnicznym. Zobowiązała się również do prowadzenia misji SFOR w celu zapewnienia pokoju w regionie.

W czasie szczytu w Madrycie doszło również do pierwszego posiedzenia Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego (powołanej 30 maja 1997 w Sintrze), która zastąpiła Radę Współpracy Północnoatlantyckiej.

Stosunki NATO-Ukraina

9 lipca 1997 w Madrycie między NATO i Ukrainą doszło do podpisania "Karty o szczególnym partnerstwie", która wzmacniała i rozwijała ich wzajemną współpracę. Określała również obszary współpracy, takie jak: zapobieganie konfliktom, nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia, kwestie rozbrojenia i kontroli zbrojeń, eksport uzbrojenia i transfer technologii oraz zwalczanie przemytu narkotyków i terroryzmu.

Karta powoływała do życia Komisję NATO-Ukraina, pod postacią regularnych spotkań NATO-Ukraina na szczeblu Rady Północnoatlantyckiej.

Przypisy

Bibliografia

  • Stanisław Zarychta: Szczyty i sesje NATO platformą współpracy państw członkowskich. Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej, 2020. ISBN 978-83-957735-7-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.