Szczyt NATO w Brukseli
NATO Summit Brussels 1994
Ilustracja
Organizacja

 NATO

Miejscowość

Bruksela

Data

10–11 stycznia 1994

Uczestnicy

Przywódcy państw NATO

brak współrzędnych

Szczyt NATO w Brukseli w 1994 – 13. szczyt NATO, zorganizowany w Brukseli w Belgii w dniach 10–11 stycznia 1994.

W szczycie tym po raz pierwszy wzięła udział nowa amerykańska administracja prezydenta Billa Clintona. Szczyt odbywał się w trakcie trwania wojny w Bośni, która była jednym z ważnych tematów jego obrad. W Brukseli państwa Sojuszu zdecydowały także o uruchomieniu programu Partnerstwa dla Pokoju.

Postanowienia szczytu

W czasie szczytu w Brukseli, 16 członków Rady Północnoatlantyckiej przyjęło "Deklarację szefów państw i rządów", w której zostały zawarte główne postanowienia szczytu[1]:

  • wzmocnienie więzi z demokratycznymi państwami na Wschodzie Sojuszu, potwierdzenie otwarcia Sojuszu na członkostwo innych państw europejskich, zapewnienie demokratycznym państwom Europy Wschodniej perspektywy członkostwa w Pakcie
  • rozpoczęcie programu "prawdziwego partnerstwa" - Partnerstwa dla Pokoju. Zasady programu zostały opisane w dwóch przyjętych dokumentach: Dokumencie Ramowym Partnerstwa dla Pokoju oraz w Zaproszeniu do Partnerstwa dla Pokoju. Członkami PdP mogły zostać państwa uczestniczące w pracach Rady Współpracy Północnoatlantyckiej lub państwa członkowskie KBWE. Jego głównym celem miało być rozszerzanie współpracy politycznej i wojskowej w całej Europie.
  • poparcie dla rozwoju Europejskiej Tożsamości Bezpieczeństwa i Obrony jako wzmocnienia europejskiego filara NATO
  • deklaracja podejmowania misji zagranicznych przez Sojusz pod auspicjami Rady Bezpieczeństwa ONZ lub KBWE, obok fundamentalnego zadania Sojuszu jakim pozostawała wspólna obrona jego członków
  • poparcie koncepcji Wielonarodowych Połączonych Sił Specjalnego Przeznaczenia (Combine Joint Task Force, CJTF) jako środka rozwoju operacji wojskowych
  • potępienie aktów międzynarodowego terroryzmu
  • podjęcie wysiłków przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i jej przenoszenia
  • potwierdzenie integralności terytorialnej, niepodległości i suwerenności Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji, potępienie użycia siły w celu ekspansji terytorialnej
  • potępienie trwającego konfliktu w byłej Jugosławii, wezwanie do jego rozwiązania na drodze negocjacji
  • deklaracja kontynuowania operacji nadzorującej respektowania strefy zakazu lotów nad Bośnią
  • potwierdzenie gotowości Sojuszu do przeprowadzenia ataków powietrznych pod egidą ONZ w celu ochrony Sarajewa (przed bośniackimi Serbami)

Przypisy

  1. ↑ Zarychta 2020 ↓, s. 150–152.

Bibliografia

  • Stanisław Zarychta: Szczyty i sesje NATO platformą współpracy państw członkowskich. Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej, 2020. ISBN 978-83-957735-7-0.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.