Sonatina – pierwszy odbiornik z klawiszowym przełącznikiem zakresów, wyprodukowany przez Diorę. Poprzednie modele (m.in Aga, Pionier, Mazur) miały przełączniki zakresów obrotowe. Równocześnie z Sonatiną wszedł do produkcji Nokturn, mający ten sam układ elektryczny (modyfikację z modelu Promyk), a różniący się skrzynką. Sonatina miała drewnianą, politurowaną obudowę, a Nokturn był w bakelicie. Produkcję rozpoczęto w roku 1957 i do jej zakończenia w 1963 r. fabrykę opuściło ponad 200 tys. egzemplarzy odbiornika.
- Podstawowe parametry i właściwości
- lampy:
- UCH21, UCH21, UBL21, UY1N
- zakresy fal:
- zasilanie:
- napięcie przemienne lub stałe 220 V lub 125 V
- elementy regulacyjne:
- potencjometr siły głosu z wyłącznikiem (lewa gałka), klawiszowy przełącznik zakresów, strojenie (prawa gałka)
- gniazda:
- wymiary:
- 420 x 302 x 195 mm / ok. 6,7 kG
Jest to odbiornik superheterodynowy o sześciu obwodach rezonansowych[1] z zasilaniem uniwersalnym. Termin „zasilanie uniwersalne” oznacza, że urządzenie może korzystać z sieci prądu przemiennego lub z dowolnego źródła prądu stałego. Nowym rozwiązaniem w Sonatinie było podzielenie zakresu fal średnich na dwa podzakresy, co ułatwiło wyszukiwanie stacji.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stolica, [w:] Włodzimierz Trusz, Jan Dombrowicki, Radio i telewizja w domu, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacyjne, 1958, s. 107–110 (pol.), Redaktor naukowy: inż. Leonard Niemcewicz; Opiniodawca: mgr inż. Kazimierz Lewiński; Druk ukończono w grudniu 1957.