Rozyna[1]
Ilustracja
wersja drewniana
Typ

lampowy, monofoniczny

Producent

ZRK

Państwo

 Polska

Lata produkcji

1962[2]

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

165–280 kHz

Fale średnie

535–1600 kHz

Fale krótkie

6–12 MHz

Inne
Moc wzmacniacza

1 W przy h≤7%

Napięcie zasilania

220 V

Pobór mocy (sieć)

30 VA

Wymiary

295×190×150 mm

Masa

3 kg

Rozyna – polski radioodbiornik lampowy produkowany w Zakładach Radiowych im. Marcina Kasprzaka w Warszawie. Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich i krótkich. Posiada wbudowaną antenę ferrytową i suwakowy przełącznik zakresów na bocznej ścianie. Układ odbiornika (superheterodynowy, identyczny z zastosowanym w Figaro 3291), zasilany jest z autotransformatora i zawiera 3 nowalowe lampy elektronowe (ECH81, EBF89 i ECL82) i prostownik selenowy (SPS 5A). Odbiornik produkowano w dwóch wersjach – z obudową drewnianą i bakelitową.

Wersje

Rozyna N – wersja odkłócona, posiada układ elektryczny i obudowę identyczną jak Rozyna w wersji drewnianej. Zmiany w konstrukcji: przewód zasilający odłączany, zmieniony przełącznik zakresów i rozmieszczenie cewek, większa antena ferrytowa, osadzona na kubku filtra pośredniej częstotliwości, ekranowanie kondensatora zmiennego, pierwszej lampy i drugiego filtra p.cz. Tylna ścianka wykonana jest z cienkiej, twardej płyty pilśniowej.

Rozyna 2 – produkowana w latach 1962–1963, od wcześniejszej Rozyny jest prawie dwukrotnie większa. Zastosowano transformator sieciowy zamiast autotransformatora, obrotowy przełącznik zakresów, skokową regulację barwy tonu oraz elektronowy wskaźnik wysterowania, tzw. „magiczne oko” (EM 80). Obudowa i część elementów w środku (m.in. bakelitowa listwa z gniazdami) najprawdopodobniej pochodzi od Malwy 3301. Wyprowadzono wejście gramofonowe, ale nie ma przełącznika radio/gramofon.

Przypisy

  1. Odbiorniki Radiowe, Telewizyjne i Magnetofony I: Opisy i Dane Techniczne
  2. Stare Radio | ZRK, Rozyna drew [online], www.oldradio.pl [dostęp 2017-11-26].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.