Arkona 2[1]
Typ

lampowy, monofoniczny

Producent

Zakłady Radiowe im. Marcina Kasprzaka w Warszawie

Państwo

 Polska

Lata produkcji

1964

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

160–285 kHz

Fale średnie

535–1605 kHz

Fale krótkie

6–12 MHz

UKF

66–73 MHz

Inne
Napięcie zasilania

220 V

Wymiary

500 × 298 × 205 mm

Masa

8,8 kg

Arkona 2 – polski lampowy monofoniczny radioodbiornik, wytwarzany w Warszawie w Zakładach Radiowych im. Kasprzaka. Dostosowany do odbioru stacji na falach długich, średnich, krótkich i UKF.

Charakterystyka

Układ odbiornika jest superheterodyną z pojedynczą przemianą częstotliwości, zawiera 5 lamp elektronowych[2] całoszklanych, dziewięcionóżkowych typu nowal (ECC85, ECH81 lokalny oscylator w.cz. i mieszacz, EBF89 wzmacniacz p.cz. i detektor AM, ECL82 przedwzmacniacz i wzmacniacz mocy m.cz., EM80 optyczny wskaźnik dostrojenia)[2]. Połączenia wykonane są na płytce drukowanej ustawionej pionowo, z lampami znajdującymi w położeniu poziomym, co sprzyja odprowadzaniu ciepła ze szklanej bańki[2].

Odbiornik Arkona 2 ma wewnętrz obudowy, po prawej stronie, antenę ferrytową dla zakresów fal długich i średnich. Zakresy fal radiowych zmienia się przy pomocy przełącznika klawiszowego, umieszczonego z przodu obudowy na dole. Schemat elektryczny zbliżony do schematu radioodbiornika Goplana 3211, lecz z zakresem fal UKF i z falami krótkimi w jednym zakresie[2].

Głośnik wbudowano po lewej stronie skrzynki. Zastosowano klawiszową, skokową regulację tonów niskich i wysokich przy pomocy dwóch klawiszy znajdujących się po skrajnych stronach przełącznika. Tor wzmacniający sygnał audio można użyć jako wzmacniacz dla gramofonu – zewnętrznego źródła sygnału. Gniazdo wejściowe dla gramofonu (z tyłu skrzynki) jako dwa wtyki bananowe.

Z tyłu odbiornika znajdują się: gniazda antenowe dla zewnętrznych anten (jedna dla zakresu DSK i druga dla zakresu UKF), gniazdo uziemienia, gniazdo DIN dla magnetofonu, a także gniazdo dla dodatkowego głośnika zewnętrznego.

W odróżnieniu od modelu radioodbiornika Arkona urządzenie nie zostało wyposażone w podwieszony poniżej gramofon[2].

Cenę detaliczną odbiornika ustalono na 2150 zł[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Karta katalogowa nr 636. Stare Radio. Katalog starej radiotechniki. [dostęp 2023-02-20]. (pol.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Karta katalogowa nr 636. Stare Radio. Katalog starej radiotechniki. [dostęp 2023-02-20]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.