SZD-39 Cobra 17
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Zakład Doświadczalny Rozwoju i Budowy Szybowców

Konstruktor

Władysław Okarmus

Typ

szybowiec

Konstrukcja

grzbietopłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

17 marca 1970

Lata produkcji

1970

Liczba egz.

2

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

17 m

Wydłużenie

23,6

Długość

7 m

Powierzchnia nośna

12,3 m²

Profil skrzydła

FX 61-168

Osiągi
Prędkość minimalna

65 km/h

Prędkość dopuszczalna

240 km/h

Prędkość min. opadania

0,62 m/s przy 71 km/h

Doskonałość maks.

41 przy 96 km/h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

SZD-39 Cobra 17 – polski, jednomiejscowy, szybowiec wyczynowy klasy standard, konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej. Zaprojektowany w Zakładzie Doświadczalnym Rozwoju i Budowy Szybowców w Bielsku-Białej.

Historia

Władysław Okarmus na bazie szybowca SZD-36 Cobra 15 przygotował projekt szybowca przewidziany do startu w Mistrzostwa Świata w Marfie (USA) w 1970 r. Od pierwowzoru różnił się zwiększaną rozpiętością skrzydeł i możliwością zabierania 60 litrów balastu wodnego[1].

Prototyp został oblatany 17 marca 1970 r. na lotnisku w Bielsku przez Jerzego Śmielkiewicza[2].

Łącznie zbudowano dwa egzemplarze – SP-2539 (nr fabryczny W-476) i SP-2540 (nr fabryczny W-477)[3]. Na jednym z nich Edward Makula podczas Szybowcowych Mistrzostw Świata w Marfie zajął 5 miejsce[4].

Konstrukcja

Jednomiejscowy grzbietopłat o konstrukcji mieszanej drewniano-laminatowej[1].

Kadłub półskorupowy o konstrukcji drewnianej, w części przedniej i na elementach nierozwijalnych z pokryciem z laminatu. Zaczep do lotów holowanych i startu za wyciągarką w dolnej części kadłuba. Osłona kabiny jednoczęściowa, odsuwana do przodu.

Skrzydło dwudzielne, o obrysie trapezowym, konstrukcji półskorupowej, dwudźwigarowe. Wyposażone w lotki, zbiorniki balastu wodnego oraz hamulce aerodynamiczne na górnej i dolnej powierzchni skrzydła.

Usterzenie w układzie T. Usterzenie kierunku z charakterystycznym skosem; konstrukcja steru drewniano-laminatowa, kryta płótnem. Stery wysokości płytowe.

Podwozie jednotorowe: główne chowane w locie, płoza tylna metalowa.

Przypisy

  1. 1 2 SZD-39 "Cobra 17", 1970. [dostęp 2018-06-11].
  2. SZD-39 Cobra 17. [dostęp 2018-06-11]. (pol.).
  3. Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 106
  4. 12 Szybowcowe Mistrzostwa Świata, Marfa, USA 1970. [dostęp 2018-06-11].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.