Revised Standard Version (RSV) – angielskojęzyczny przekład Biblii, wydany po raz pierwszy w 1946 (Nowy Testament) i 1952 (cała Biblia w kanonie protestanckim). Miał też wydanie katolickie (1966) i ekumeniczne (1973). Publikacja była inicjatywą National Council of Churches ze Stanów Zjednoczonych.

Charakterystyka

Revised Standard Version jest modyfikacją starszego przekładu American Standard Version (ASV) z 1901, a tym samym nawiązuje do języka i tradycji autoryzowanej wersji Biblii króla Jakuba (King James Version) z początku XVII wieku. Twórcy przekładu odwoływali się do osiągnięć współczesnej biblistyki oraz „dobrego wyczucia” angielszczyzny^[1], pozostawali jednak wierni KJV tam gdzie było to możliwe. Wstęp do wydania podkreślał, że nie jest to całkowicie nowy przekład, a właśnie rewizja ASV i KJV – stąd Revised Version w nazwie^[2].

Wydany jako pierwszy Nowy Testament (1946) był przyjęty bardzo dobrze przez wszystkie amerykańskie Kościoły. Stary Testament wzbudził jednak kontrowersje, ponieważ przekład oderwano od interpretacji nowotestamentowych. Na przykład w proroctwie z Iz 7,14, które interpretowane było jako zapowiedź dziewiczego poczęcia Jezusa słowo tradycyjnie tłumaczone jako virgin („dziewica”) przetłumaczono jako young woman („młoda kobieta”). Dlatego też ewangelikalni chrześcijanie unikali tego przekładu: należał on do najmniej popularnych wydań Biblii w Stanach Zjednoczonych.

W 1982 ukazało się popularne wydanie Reader's Digest Bible przygotowane przez B. Metzgera, będące streszczeniem Pisma Świętego – Stary Testament został zmniejszony o połowę, a Nowy o jedną czwartą.

Dalsze zmiany w tekście RSV doprowadziły do wydania w 1989 New Revised Standard Version. Porzucono tam ostatnie archaizmy (np. zaimek osobowy thou – obecnie zastąpione przez you) oraz zastosowano język inkluzywny. Wydanie to nie jest akceptowane przez ewangelikalnych chrześcijan, którzy zarzucają mu fałszowanie Słowa Bożego.

Wydania katolickie i ekumeniczne

Wydanie katolickie (1966) zawierało kilka zmian w tekście Nowego Testamentu, na przykład tam gdzie mówi się o braciach Jezusa, słowo brothers zastąpiono przez brethren, tak aby wykazać dziewictwo Marii. Z kolei w pozdrowieniu Marii przez Anioła (Łk 1,28) użyto tradycyjnego full of grace („łaski pełna”) zamiast favored one („obdarowana łaską”). To wydanie otrzymało też imprimatur arcybiskupa Westminsteru. Tabela ze wszystkimi zmianami w tekście i przypisach znajduje się na końcu publikacji NT.

Przekład spotkał się z akceptacją papieża Pawła VI. Jednak w tym samym roku (1966) ukazała się angielska Jerusalem Bible, a cztery lata później New American Bible – i to te dwa wydania stały się najbardziej popularnymi przekładami katolickimi.

W wydaniu ekumenicznym dołączono także kanoniczne księgi niektórych ortodoksyjnych Kościołów wschodnich, które nie weszły ani do kanonu katolickiego, ani protestanckiego: 3 i 4 Księgę Machabejską oraz Psalm 151. Satysfakcję z tego wydania wyraził patriarcha ekumeniczny Konstantynopola Demetriusz I.

Lista wydań

• New Testament (1946)
• Old Testament (cała Biblia w kanonie protestanckim; 1952)
• Apocrypha (księgi deuterokanoniczne; 1957)
• Modified Edition (1962)
• Catholic Edition (NT 1965, pełny RSV-CE 1966)
• New Testament, Second Edition (1971)
• Common Bible (1973) – wydanie ekumeniczne RSV zawierające poza katolickimi księgami deuterokanonicznymi także trzy księgi uznawane przez Kościoły wschodnie.
• Apocrypha, Expanded Edition (1977)
• Second Catholic Edition (2006)

Przypisy

Bibliografia

• Raymond E. Brown: Tekst i przekłady Pisma Świętego. W: Katolicki komentarz biblijny. Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, Roland E. Murphy (red. wyd. oryg.), Waldemar Chrostowski (red. wyd. pol.). Warszawa: 2001, s. 1699-1700. ISBN 83-7146-080-5.
• Angielskie przekłady Biblii. biblijna.strona.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-19)]. na Stronie Biblijnej (za zgodą autora) (Internet Archive)

Linki zewnętrzne

• Tekst Revised Standard Version (ang.)
• Wstęp do wydania z 1971 (ang.)