Owczarek francuski Beauceron
Ilustracja
Owczarek Beauceron - dorosła suka
Inne nazwy

Beauceron, Owczarek francuski z Beauce, Bas Rouge, Berger de Beauce

Kraj patronacki

Francja

Wymiary
Wysokość

65 - 70 cm (psy),
61 - 68 cm (suki)

Masa

30-50 kg[1]

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1,
numer wzorca 44

AKC

Herding

KC(UK)

Working

UKC

Grupa 6 - Herding Dog

Wzorce rasy

Owczarek francuski Beauceron – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

Owczarek francuski krótkowłosy miał prawdopodobnie tych samych przodków co briard. Wcześniej uważany był jedynie za krótkowłosą odmianę briarda. Nazwa rasy beauceron jest związana z miejscem jego pochodzenia - regionem Beauce.

Wygląd

Budowa

Pies mocnej budowy, ale nie ociężały. Spotyka się psy zarówno z ciętymi, jak i nieciętymi uszami.

Według wzorca FCI u Owczarków francuskich z Beauce jest wymagana obecność podwójnych "wilczych pazurów" na tylnych łapach.

Szata i umaszczenie

Włos jest krótki, mocny i gruby, z podszerstkiem w jaśniejszym kolorze. Kolor czarny podpalany lub arlekin (czarny podpalany w biało-szare łaty).

Zachowanie i charakter

Chętny do pracy i odważny. Nieufny wobec obcych, inteligentny, zaciekle broni swojego pana. Należy unikać osobników bojaźliwych. Przystosowuje się do życia w mieszkaniu. Psy mogą być agresywne wobec innych samców, szczególnie dużych ras. Wymaga konsekwentnego i doświadczonego właściciela. Sprytny, uważny, aktywny i czasami uparty. Jeśli wychowany z dziećmi świetnie się z nimi dogaduje.

Użytkowość

Wykorzystywany jako pies stróżujący i pasterski, także jako przewodnik ludzi niewidomych.

Zdrowie i pielęgnacja

Łatwy w pielęgnacji, wymagający sporej dawki codziennego ruchu.

Popularność

W Polsce psy tej rasy są mało popularne.

Wiek

Psy tej rasy żyją 10-13 lat.

Przypisy

  1. 1 2 Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 50.

Bibliografia

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: wydawca=Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 241. ISBN 83-7073-122-8.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.