 Owczarek chorwacki | |
| Inne nazwy |
Hrvatski ovčar, |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa I, sekcja 1.1, |
| UKC |
Grupa 6 - Herding Dog (wzorzec według FCI) |
| Wzorce rasy | |
Owczarek chorwacki – rasa psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Regularna hodowla owczarka chorwackiego rozpoczęła się 1935 roku, przez FCI rasa została uznana w 1969 roku. Psy te i spokrewnione z nimi rasy, takie jak Mudi i Pumi, były i są licznie spotykane na terenach Węgier, Słowenii i Chorwacji.
Wygląd
W swojej ojczyźnie występuje w dwóch odmianach wielkościowych:
- mniejszej (wysokość do 44 centymetrów),
- większej (powyżej 50 centymetrów).
Szata i umaszczenie
Umaszczenie jest czarne, z dopuszczalnymi na piersiach i łapach białymi znaczeniami. Szata jest lekko falująca, o włosie średnio długim, nigdy nie sfilcowanym.
Charakter i usposobienie
Jest energiczny i chętny do współpracy, zadania wykonuje szybko i z entuzjazmem. Może sprawiać problemy przy braku zajęcia. Przy odpowiedniej socjalizacji nie ma problemów z obcymi, lecz też nie spoufala się z nimi i wybiera sobie jednego pana.
Użytkowość
Od dawna owczarek chorwacki wykorzystywany był jako wszechstronny pies zaganiający i pilnujący stad owiec i bydła. Współcześnie także pełni te funkcje, zwłaszcza na terenach Chorwacji. Ze zwierzętami pracuje blisko. Oprócz pasterstwa, świetnie sprawdza się w psich sportach typu agility, z racji na swoją szybkość i zwinność. Może również z powodzeniem startować w konkursach posłuszeństwa.
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Hans Räber, Encyklopedia psów rasowych, tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999