Malkaridae
Davies, 1980
Ilustracja
Samiec z rodzaju Malkara
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Nadrodzina

Araneoidea

Rodzina

Malkaridae

Synonimy
  • Pararchaeidae Forster et Platnick, 1984
  • Sternodidae Moran, 1986
Zasięg występowania
Mapa występowania

Malkaridae – rodzina pająków z infrarzędu Araneomorphae. Zalicza się do niej 57 opisanych gatunków. Zamieszkują krainę australijską oraz południową część Ameryki Południowej. Bytują wśród ściółki i mchów, głównie w wilgotnych lasach liściastych.

Morfologia

Pająki o drobnych rozmiarach ciała. Prosoma ich cechuje się sternum zlanym wokół łącznika z karapaksem[1][2]. Odnóża zwieńczone są trzema pazurkami[2]. Niekiedy układ kolców na odnóżach podobny jest do tego u naśladowanikowatych[1], ale do rodziny zaliczają się również gatunki o odnóżach zupełnie kolców pozbawionych[3]. Opistosoma (odwłok) u samców, a w przypadku części gatunków także u samic zaopatrzony jest w wentralne skutum, leżące po stronie brzusznej wokół łącznika[1][2]. Samce części gatunków mają również na skutum po grzbietowej stronie opistosomy[1]. U obu płci pierścień zesklerotyzowanego oskórka otacza kądziołki przędne. Ponadto na opistosomie występują zesklerotyzowane punkty przyczepu mięśni (sigilla). Szczecinki opistosomy osadzone są na zesklerotyzowanych dyskach. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary pozbawione są tak zwanych triad araneoidalnych, czyli zespołu trzech gruczołów przędnych: dwóch zagregowanych i jednego wiciowatego[1][2]. Pólka przędne są u Malkaridae zredukowane względem tych typowych dla Araneoidea[1].

Nogogłaszczki samca mają niezmodyfikowane, pozbawione wyrostków czy apoofiz rzepkę i goleń. Brak jest apofizy medialnej. Kubkowate cymbium ma zintegrowane, osadzone nasadowo paracymbium, czasem zaopatrzone w dystalne wyrostki lub apofizy. W przeciwieństwie do większości przedstawicieli nadrodziny konduktor u Malkaridae zwykle, biegnąc przy zewnętrznej krawędzi tegulum, okręca ją w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Nasada konduktora łączy się z tegulum błoną i może być wyposażona w różne apofizy określane skrótem CBA. Nasada embolusa jest szeroka, natomiast pozostała jego część długa, niekiedy nitkowata. Embolus okręca zewnętrzną krawędź tegulum w kierunku odwrotnym niż konduktor[1].

Ekologia i występowanie

Zwierzęta te prowadzą skryty tryb życia[2][1]. Zamieszkują głównie ściółkę i mchy wilgotnych lasów liściastych w strefie klimatu tropikalnego i umiarkowanego. Nie budują sieci łownych, lecz aktywnie poszukują swych ofiar. Przynajmniej niektóre polują na inne pająki. Pajęczaki z tej rodziny znajduje się bardzo rzadko. Zwykle odławiane są do pułapek Barbera, wysiewane z podłoża sitem lub wypłaszane za pomocą aparatu Tullgrena. Spotykano je także pod murszejącymi kłodami[1].

Rodzina ta występuje głównie w krainie australijskiej, zamieszkując kontynentalną Australię, Tasmanię i Nową Zelandię, z jednym gatunkiem, Flavarchaea humboldti, endemicznym dla Nowej Kaledonii. Poza krainą australijską występuje tylko Chilenodes australis – endemit południowego skraju krainy neotropikalnej, znany z południowych części Chile i Argentyny[1][4].

Taksonomia

Rodzina ta wprowadzona została w 1980 roku przez Valerie Davies jako podrodzina w obrębie krzyżakowatych[5]. W 1984 roku Raymond Forster i Norman I. Platnick wyróżnili nową rodzinę Pararchaeidae[6]. W 1986 roku Jörg Wunderlich wyniósł podrodzinę wprowadzoną przez Davies do rangi odrębnej rodziny Malkaridae[7]. W tym samym roku Russell J. Moran wprowadził nową rodzinę Sternodidae, jednak już w rok później Forster i Platnick przenieśli zaliczone do niej rodzaje do Malkaridae[8]. W 2004 roku Wunderlich uznał Malkaridae i Pararchaeidae za podrodziny w obrębie naśladownikowatych[9]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej wyróżnili Malkaridae jako odrębną rodzinę w nadrodzinie Araneoidea, zaś Pararchaeidae uznali za jej synonim[2]. W 2020 roku Gustavo Hormiga i Nikolaj Scharff zrewidowali Malkaridae Nowej Zelandii, wprowadzając, również na podstawie analizy Dimitrowa i innych, podział rodziny na cztery podrodziny[1].

Do rodziny Malkaridae zalicza się 57 opisanych gatunków, zgrupowanych w 13 rodzajach i 4 podrodzinach[4][1]:

Grupę siostrzaną dla Malkaridae stanowi klad obejmujący naśladownikowate, Arkyidae i kwadratnikowate[2][1]. Z kolei w obrębie rodziny występuje siostrzana relacja między Malkarinae i Pararchaeinae oraz między Sternoidinae i Tingotinginae[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Gustavo Hormiga, Nikolaj Scharff. The malkarid spiders of New Zealand (Araneae: Malkaridae). „Invertebrate Systematics”. 34 (4), s. 345-405, 2020. CSIRO Publishing. DOI: 10.1071/IS19073.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.
  3. ↑ R.J. Moran. The Sternodidae (Araneae: Araneomorpha), a new family of spiders from eastern Australia. „Bulletin of the British Arachnological Society”. 7, s. 87-96, 1986.
  4. 1 2 Family: Malkaridae. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-19].
  5. ↑ V.T. Davies, Malkara loricata, a new spider (Araneidae: Malkarinae) from Australia, „Proceedings 8. Internationaler Arachnologen-Kongress Wien”, 1980, s. 377-382.
  6. ↑ R.R. Forster, N.I. Platnick. A review of the archaeid spiders and their relatives, with notes on the limits of the superfamily Palpimanoidea (Arachnida, Araneae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 178, s. 1-106, 1984.
  7. ↑ J. Wunderlich: Spinnenfauna gestern und heute: Fossile Spinnen in Bernstein und ihre heute lebenden Verwandten. Wiesbaden: Quelle & Meyer, 1986.
  8. ↑ R.R. Forster, N.I. Platnick. On the first American spiders of the subfamily Sternodinae (Araneae, Malkaridae). „American Museum Novitates”. 2894, s. 1-12, 1987.
  9. ↑ J. Wunderlich. Fossil pirate spiders (Araneae: Araneoidea: Mimetidae s. l.) in Baltic and Dominican amber, with notes on intrafamiliar higher taxa. „Beiträge zur Araneologie”. 3, s. 1249-1278, 2004.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.