Konstal 106N
Ilustracja
Dawny warszawski tramwaj typu 106N nr 2005 po przebudowie na 105Na
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Polska

Producent

Konstal

Miejsce produkcji

Chorzów

Lata produkcji

1977, 1985, 1987

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

13 500 mm

Szerokość

2400 mm

Wysokość

3060 mm

Masa

16 800 kg

Rozstaw wózków

1435 mm

Rozstaw osi w wózkach

1900 mm

Układ osi

Bo′Bo′

Moc silników

4 × 41,5 kW

Typ silników

LTa-220
silniki prądu stałego

Napięcie zasilania

600 V DC

Prędkość maksymalna

70 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

20

Liczba miejsc ogółem

125

Wysokość podłogi

910 mm

Konstal 106N – prototypowe wagony tramwajowe wyprodukowane w 1977, 1985 i 1987 r. w zakładach Konstal w Chorzowie. Konstrukcyjnie wywodziły się z tramwajów typu 105N, w stosunku do których zmieniono rozruch oporowy na nowocześniejszy rozruch tyrystorowy. Ogółem wyprodukowano siedem tramwajów typu 106N, które różniły się od siebie konstrukcją rozruchu tyrystorowego i wyglądem zewnętrznym.

Doświadczenia zgromadzone podczas jazd próbnych i eksploatacji przyczyniły się do skonstruowania tramwajów typu 106Na.

Konstrukcja

106N to jednoczłonowy, jednokierunkowy, wysokopodłogowy, silnikowy wagon tramwajowy. Pod względem mechanicznym jest zbliżony do typu 105N, jednakże szkielet nadwozia został zmodyfikowany poprzez usunięcie wyprofilowania na rozrusznik oporowy. Nadwozie opiera się na dwóch dwuosiowych wózkach, przy czym na jedną oś przypada jeden silnik prądu stałego typu LTa-220. W tramwajach typu 106N zastosowano rozruch tyrystorowy projektu Instytutu Elektrotechniki, który z założenia miał się przyczynić do zmniejszenia awaryjności i poboru energii elektrycznej[1].

Dostawy

Państwo Nabywca Typ Lata dostaw Liczba Numery taborowe Uwagi
 Polska Instytut Elektrotechniki 106N 1987 2 1, 2 testowane w Warszawie i odkupione przez nią w 1985 r., wygląd nadwozia jak w 105N [1]
Poznań 106N 1987 2 265, 266
Warszawa 106N 1985, 1987 3 2001, 2002, 2005 wygląd nadwozia jak w 105Na
Łączna liczba: 7

Eksploatacja

Poznań

W 1985 r. do Poznania sprowadzono dwa tramwaje typu 106N. W stolicy Wielkopolski otrzymały one numery taborowe 265 i 266. W 1991 r. aparatura z rozruchem tyrystorowym została zdemontowana w obydwu wagonach i zastąpiona oporową[2][3].

Warszawa

Pierwsze dwa tramwaje nr 1 i 2 zakupił Instytut Elektrotechniki z myślą o przetestowaniu ich na torowiskach warszawskiego systemu tramwajowego. W latach 1978–1982 tramwaje przechodziły jazdy próbne bez pasażerów, a w 1982 r. także z pasażerami, jednak częste awarie wymuszały wyłączanie wagonów z ruchu[1]. W 1985 r. Warszawa odkupiła wagony od Instytutu i nadała im nowe numery 2003 i 2004. 10 lat później usunięto rozruch tyrystorowy i zastąpiono go oporowym z tramwajów typu 105Na[4].

Kolejne dwa tramwaje o numerach 2001 i 2002 przybyły do Warszawy w 1985r r., a dwa lata później jeszcze jeden, oznaczony nr 2005. W stosunku do wagonów z 1977 r. zmodyfikowano układ rozruchu podejmując próbę wyeliminowania usterek tyrystorów oraz zamontowano nadwozia identyczne jak w wagonach typu 105Na. Modyfikacje dokonane w rozruchu tyrystorowym nie obniżyły poziomu awaryjności, więc w 1990 r. wszystkie trzy egzemplarze przeszły przebudowę na typ 105Na[1][4].

Ostatnim zachowanym tramwajem 106N (przebudowanym wszak na 105Na) jest wagon nr 2002, który współcześnie służy jako eksponat na terenie miasteczka ruchu drogowego warszawskiej straży miejskiej[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Tramwaje Warszawskie – wagony typu 106N [online], tramwar.pl [dostęp 2022-09-28].
  2. ↑ 105Na [online], MPK Poznań [dostęp 2024-02-17] (pol.).
  3. ↑ Konstal 106N, MPK Poznań [online], phototrans.eu (pol.).
  4. 1 2 Konstal 106N, MZK Warszawa [online], phototrans.eu (pol.).
  5. ↑ Konstal 106N [online], Warszawikia [dostęp 2024-02-17] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.