Idzi Zemski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1899
Wilhelmsburg

Data śmierci

nieznana

Burmistrz Ostrowa Wielkopolskiego
Okres

od 29 stycznia 1945
do 23 stycznia 1948

Przynależność polityczna

PPS

Poprzednik

Henryk Serwa (jako popierany przez Delegaturę Rządu na Kraj przewodniczący komitetu obywatelskiego)
Willy Kemnitz (jako burmistrz z ramienia hitlerowskich okupantów)

Następca

Władysław Prętkowski (jako prezydent)

Pełniący obowiązki prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego
Okres

od marca 1949
do czerwca 1950

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Władysław Prętkowski

Następca

Stefan Cajdler (jako przewodniczący prezydium Miejskiej Rady Narodowej)

Idzi Zemski (ur. 20 sierpnia 1899 w Wilhelmsburgu, data i miejsce śmierci nieznane) – polski urzędnik, ślusarz, działacz socjalistyczny, pierwszy powojenny burmistrz Ostrowa Wielkopolskiego.

Życiorys

Przyszedł na świat w rodzinie katolickiej. Ojciec, również Idzi, i matka, de domo Kopras, byli imigrantami zarobkowymi. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej i naukę w zawodzie ślusarza.

W latach 1919-1921 odbył służbę wojskową jako poborowy. Należał do kierownictwa Polskiej Partii Socjalistycznej w Ostrowie Wielkopolskim. Zwolniony z pracy w zakładach wagonowych za działalność w ugrupowaniu. W latach 1921-1939 działał w związku zawodowym kolejarzy. Współtworzył Organizację Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Bez powodzenia kandydował w wyborach do ostrowskiej rady miejskiej w 1938 roku, otwierając listę PPS i Klasowych Związków Zawodowych. W roku 1939 ponownie zmobilizowany do wojska. Jako szeregowy walczył w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji brał udział w podziemnej organizacji PPS.

W styczniu 1945, na polecenie dowództwa oddziałów Armii Czerwonej, które zajęły miasto, objął urząd burmistrza[1], pozbawiając władzy burmistrza desygnowanego przez rząd podziemny. Został także pełnomocnikiem rządu tymczasowego do spraw wojennych świadczeń rzeczowych. 12 marca na stanowisko burmistrza wybrała go Miejska Rada Narodowa, 16 sierpnia wybór zatwierdził wojewoda poznański Feliks Widy-Wirski. Decyzję tę oprotestowali radni Polskiej Partii Robotniczej, ale Zemski pozostał na stanowisku. Jego zastępcą był początkowo Stanisław Suda, a następnie Ignacy Cal (obaj z PPS). 25 maja Zemski powitał wkraczające do miasta jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Była to 2. Dywizja Artylerii dowodzona przez gen. bryg. Benedykta Nesterowicza. W czerwcu 1945 roku jako burmistrz wszedł w skład lokalnego komitetu odbudowy Warszawy.

W roku 1948 ze względu na wydzielenie miasta z powiatu, Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu nakazała przeprowadzić wybory prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego. Został nim Władysław Prętkowski, a Zemski objął stanowisko pierwszego wiceprezydenta. Kilkanaście miesięcy później ponownie objął obowiązki prezydenta, kiedy Prętkowski wyjechał do Warszawy. Po połączeniu PPS i PPR Zemski został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zasiadał w egzekutywie komitetu miejskiego. Kiedy w 1950 urząd prezydenta miasta został zlikwidowany, wybrany przez Miejską Radę Narodową w Ostrowie Wielkopolskim na wiceprzewodniczącego prezydium.

Życie prywatne

Żonaty, miał troje dzieci.

Przypisy

  1. ↑ Mieczysław Urbanowicz, Wspomnienia z historycznych chwil miasta w III rocznicę oswobodzenia, „Głos Ostrowski”, 23 stycznia 1948 [dostęp 2020-07-20].

Bibliografia

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.