Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
gąska pieprzna |
Nazwa systematyczna | |
Tricholoma virgatum (Fr.) P. Kumm. Führ. Pilzk. (Zwickau): 134 (1871) |
Gąska pieprzna (Tricholoma virgatum (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji: Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Tricholoma virgatum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. Paul Kummer, przenosząc go do rodzaju Tricholoma[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus fumosus subsp. virgatus (Fr.) Pers. 1828
- Agaricus virgatus Fr. 1818
- Gyrophila virgata (Fr.) Quél. 1886
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. Wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten miał nazwę bedłka podzielonka lub gąska rózgowata[3].
Morfologia
Średnicy 3–7 cm, srebrzystoszary do popielatoszarego, z ciemniejszymi, wrośniętymi, promienistymi prążkami, o cienkim miąższu, z charakterystycznie spiczastym szczytem. Skórka sucha, gładka i naga, lecz również pękająca w promienistowłókienkowate łuski[4].
Jasnoszare, później ciemniejące, ścieśnione[4]. Przy trzonie wycięte ząbkiem i nieco schodzące na trzon[5].
Wysokość 6–12 cm, grubość 1–2 cm, walcowaty i nieco rozszerzający się ku dołowi, czasami niekształtny. Powierzchnia o barwie od białej do szarej, czasami występują ciemne plamy. Pod kapeluszem pokryty jest delikatnymi płatkami[6].
Białawy, niezmieniający barwy. Zapach od obojętnego do ziemistego. Smak gorzki i prawie natychmiast piekąco ostry[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników biały. Zarodniki, jajowate, gładkie, nieamyloidalne, bezbarwne, o średnicy 6–8,5 × 5-6,5 µm. Pleurocystyd brak, cheilocystydy o maczugowatym kształcie, wydłużone i rozmiarach 40 × 15 µm[5].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej[5] oraz w Europie. W Polsce jest pospolita, występuje pojedynczo lub gromadnie[7].
Rośnie na ziemi w lasach iglastych i mieszanych, szczególnie w górskich świerczynach. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[6].
Znaczenie
Grzyb mikoryzowy[3]. Grzyb trujący, powoduje zaburzenia żołądkowe i jelitowe, połączone z mdłościami i wymiotami. Objawy występują po 1/2–3 godzinach. Przebieg zatrucia łagodniejszy niż po gąsce tygrysiej (Tricholoma pardinum)[4].
Gatunki podobne
Jest kilka gatunków gąsek o podobnym, szarym ubarwieniu, żadna z nich jednak nie posiada tak ostrego czubka kapelusza. Jest to cecha, po której najłatwiej odróżnić od nich gąskę pieprzną. Ponadto inne, podobne gąski różnią się też nieco innymi cechami:
- gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum) ma kapelusz włóknisty i łagodny smak[6],
- gąska czarnołuskowa (Tricholoma atrosquamosa) ma siwoczarne łuski na kapeluszu. Jest rzadka,
- gąska ostra (Tricholoma sciodes) kapelusz jedwabiście błyszczący, w smaku również jest ostra, ale dopiero po dłuższym czasie. Jest rzadka[6],
- gąska niekształtna (Tricholoma portentosum) ma trzon i blaszki żółtawe, smak łagodny, orzechowy[6].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2012-01-02] .
- 1 2 Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 3 4 Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. s. 92. ISBN 83-7404-513-2.
- 1 2 3 MushroomExpert. [dostęp 2014-02-03]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.