Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Cortinarius diasemospermus |
Nazwa systematyczna | |
Cortinarius diasemospermus Lamoure Trav. Sci. Parc Natl. Vanoise 9: 99 (1978) |
Cortinarius diasemospermus Lamoure – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1978 r. Denise Lamoure[1].
Morfologia
Kapelusz wypukły, higrofaniczny. Powierzchnia włókienkowata, w stanie wilgotnym o barwie od ciemnobrązowej do kasztanowej, po wyschnięciu żółtobrązowa. Blaszki szarobrązowe z fioletowym odcieniem. Trzon żółtobrązowy do lekko fioletowego u góry, pokryty białawymi włókienkami, z zanikającą strefą pierścieniową. Miąższ brązowy, ciemniejszy w kapeluszu i dole trzonu. Zapach gumy, smak łagodny[2].
Zarodniki 8,2–10,2(–10,5) x 4–4,8 um, Q = 1,8–2,3, w przybliżeniu elipsoidalne lub nieco łezkowate, pokryte niskimi brodawkami. Osłona utworzona przez strzępki o szerokości 7–12 µm, szkliste, septowane, z komórkami końcowymi cylindrycznymi lub nieco maczugowatymi o średnicy 9–17 um. Skórka typu cutis, zbudowana ze strzępek o szerokości 4–16 um, z końcami zawierającymi w ścianie ciemnobrązowy pigment. W subhymenium strzępki ze sprzążkami o brązowo inkrustowanych ścianach i z brązową zawartością. Podstawki 15–28 × 7–9 um, 4-zarodnikowe, szkliste lub brązowe. Cystyd brak[3].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale jego stanowiska podano w późniejszych latach, po raz pierwszy w 2013r.[6] Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Naziemny grzyb mykoryzowy[5], współżyjący z drzewami iglastymi[2], m.in. z jodłą pospolitą[8].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-21] (ang.).
- 1 2 Cortinarius diasemospermus var. leptospermus Lindstr. [online], mycocharentes.fr [dostęp 2023-12-21] (fr.).
- ↑ A. Ortega , Taxonomic studies on Iberian Cortinarius: some Telamonia species with pelargonium smell and comments on C. sertipes f. contrarius [online], zobodat.at [dostęp 2023-12-21] .
- ↑ Występowanie Cortinarius diasemospermus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-21] .
- 1 2 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 157, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-21] (pol.).
- ↑ Aktualne stanowiska Cortinarius diasemospermus w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-21] .
- ↑ Iwona Smutek , Maria Rudawska , Tomasz Leski , Ektomikoryzy – ukryty potencjał w badaniach mikobioty drzew leśnych na przykładzie drzewostanów jodłowych [online] [dostęp 2023-12-21] (pol.).