| |||
| Apophis w hieroglifach |
.jpg.webp)
Apofis, Apop (egip. Apep, Apepi, Aapep) − w mitologii starożytnego Egiptu olbrzymi wężowy demon mroku i chaosu, postrzegany jako przeciwnik Słońca (boga Ra) i symbol sił ciemności.
Miał zamieszkiwać głębiny praoceanu (Duat) przybierając postać węża o „złym wyglądzie” i „złym charakterze”. Przypisywano go do krainy potępionych przez sąd Ozyrysa, gdzie stanowił część boskiego wymiaru sprawiedliwości. Miał także zdolności uzdrawiające; niektóre przedstawienia Apofisa ukazują go owiniętego ochronnie wokół ciała Ozyrysa.
Zgodnie z mitem Apofis atakuje słoneczną barkę Re podczas wschodu i zachodu Słońca. Krew zranionego demona zabarwia wówczas niebo czerwienią. Mimo niepowodzeń, wąż stale próbuje zatrzymać Słońce podczas jego wędrówki i codziennie zostaje przez nie pokonany i zraniony. Sprzymierzeńcem Re jest tu Bastet jako strażniczka barki słonecznej.
Według Greków Apofis był bratem Heliosa.
Współczesne odniesienia
Imieniem egipskiego bóstwa została nazwana planetoida Apophis, odkryta 19 czerwca 2004 roku[1].
Apofis występuje w trylogii fantasy „Kroniki Rodu Kane” Ricka Riordana.
Występował także jako jeden z kosmitów Goa’uld w serialu Stargate SG-1.
Przypisy
- ↑ Krzysztof Czart: Czy uderzy w nas Apophis?. T. 3. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., 2010, s. 3, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki.. ISBN 978-83-252-1354-1.
Bibliografia
- Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak: Mitologia Starożytnego Egiptu. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe/Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-221-0736-6.