46 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (46. dr OP) – samodzielny pododdział Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany w 1971 w Choczewie, podlegał dowódcy 4 Gdyńskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Jednostka rozformowana 28 grudnia 2001.

Historia

Dywizjon powstał w 1971 roku jako 46 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej w składzie 4 Brygady Artylerii Obrony Powietrznej Kraju w Gdyni. Pierwszym uzbrojeniem dywizjonu był przeciwlotniczy zestaw rakiet ziemia – powietrze średniego zasięgu typu S-75 Wołchow.

Pierwsze strzelania bojowe na poligonie w ZSRR dywizjon odbył w marcu 1972 roku, kolejne w latach 1975, 1979, 1987.

Dywizjon wielokrotnie reprezentował brygadę w zawodach o tytuł Mistrzowskiego Dywizjonu Ogniowego. W 1972 roku po raz pierwszy zdobył ten tytuł. Powtórzył w latach 1973–1976. We wrześniu 1986, w finale Zawodów Użyteczno–Bojowych na szczeblu WOPK, reprezentacja dywizjonu zajęła drugie miejsce.

W latach 1992-1996 dywizjon brał udział w ćwiczeniach na poligonie w Ustce (m.in. pod kryptonimem Karat '94, Karat '95, i Szerszeń '96).

W wyniku restrukturyzacji Sił Zbrojnych jednostka została rozformowana 28 grudnia 2001 roku wraz z 4 Brygadą OP.

Wyposażenie

System rakietowy S-75M "Wołchow" produkcji radzieckiej, w skład którego wchodziły:

• Stacja naprowadzania rakiet – SNR-75W:
  • kabina dowodzenia – UW (Urszula),
  • kabina antenowa – PW (Pelagia),
  • kabina wyliczania współrzędnych – AW (Amelia) – UOW, UWK, RNK, SCR
  • kabina rozdzielcza – RW (Róża),
  • 3 agregaty prądotwórcze – ESD – 100,
  • 3 przyczepy antenowe – szeroka wiązka E, szeroka wiązka B, wąska wiązka i RNK,
  • kabina z ZCZZ – PRM.
• kabina sprzężenia automatycznego systemu dowodzenia WEKTOR-2E – 5F24E (Wiesław),
• 6 wyrzutni SM-90,
• Stacje radiolokacyjne:
  • odległościomierz P-18 (Laura) + 2 agregaty prądotwórcze – AD-10,
  • wysokościomierz PRW-13 (Zofia) + 2 agregaty prądotwórcze – AD-30,
• 15 stojaków na rakiety – PR-1,
• 7 naczep PR-11B – STZ,
• 7 ciągników siodłowych – ZIŁ-157KW,
• 2 naczepy PS-6R,
• 2 ciągniki siodłowe – KRAZ-257E,
• 18 ciągników – Kraz 255B,
• 6 armat plot. 57 mm,
• 6 ciągników STAR 660,
• 30 rakiet 20DSU,
• Zbiorniki z paliwem i utleniaczem,
• 2 PKM – 2,
• 6 zestawów plot. STRZAŁA-2M,
• Ruchomy warsztat WTB – STAR 266,
• 3 samochody ciężarowe – STAR-29B, STAR-29D, STAR-200 z przyczepami,
• 2 samochody osobowo-dostawcze – NYSA-522,
• Samochód sanitarny – NYSA-522S,
• Samochód strażacki – STAR-244,
• Autobus – AUTOSAN-H9,
• Cysterna paliwa – STAR-266 z przyczepą,
• Broń osobista:
  • żołnierzy zawodowych – P-64,
  • żołnierzy służby zasadniczej – kbkAKMS.

Dowódcy dywizjonu

• 1971-1971 – mjr Władysław Hornik
• 1971-1974 – mjr Franciszek Bujalski
• 1974-1975 – mjr Stefan Bartczak
• 1975-1977 – mjr Stanisław Miodek
• 1978-1983 – kpt. Zygmunt Jaźwiński
• 1983-1984 – kpt. Jan Guzenda
• 1984-1984 – mjr Eugeniusz Sidor
• 1984-1988 – kpt. Bernard Sawicki
• 1988-1989 – ppłk Marian Jaroszewicz
• 1989-1992 – kpt. Janusz Kornaga
• 1992-1993 – kpt. Henryk Hebel
• 1993-1996 – mjr Jan Dziadoń
• 1996-2001 – mjr Wiesław Zawadzki
• 2001-2001 – mjr Mirosław Rogaczewski

Przypisy