39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

29 kwietnia 1968

Rozformowanie

2000

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Zygmunt Gaik

Ostatni

mjr Artur Wysocki

Organizacja
Numer

JW 2205[1]

Dyslokacja

Czarnówko

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska OPK – do 1990
WLOP

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

26 Brygada Rakietowa OP

39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (39 dr OP) – pododdział Wojska Polskiego.

Dywizjon sformowany został w 1968 w Czarnówku k. Gryfina, podlegał dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Jednostka rozformowana została w 2000 roku.

Historia

Zgodnie z zarządzeniem nr 0146 Dowódcy WOPK z dnia 13 grudnia 1967 powstaje 39 dywizjon artylerii OPK. Głównym zadaniem dywizjonu była obrona północno-zachodnich rubieży kraju przed ewentualnym atakiem nieprzyjaciela z powietrza.

Jesienią 1969 jednostka otrzymała swoje zasadnicze uzbrojenie – zestaw przeciwlotniczy S–75M Wołchow.

W roku 1970 na poligonie w Aszułuku, w ZSRR odbywa się pierwsze strzelanie bojowe, a kolejne w latach 1974, 1978 i 1983.

W roku 1986 dywizjon zmienił nazwę na 39 dywizjon rakietowy OP.

Dowódcy dywizjonu

  • ppłk Zygmunt Gaik – 1969-1990
  • ppłk inż. Wacław Kozak – 1990-1998
  • mjr Artur Wysocki – 1998-2000

Wyróżnienia

  • 1984, 1985 i 1986 – „Medal za zasługi dla wojsk OPK”

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.