Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1952 |
Rozformowanie |
1967 |
Patron |
powstańcy śląscy[1] |
Tradycje | |
Rodowód |
7 Korpus Artylerii Obrony Przeciwlotniczej |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Bolesław Tatarski |
Ostatni |
płk Jan Styran |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Bytom |
Rodzaj wojsk |
Wojska obrony przeciwlotniczej, Wojska Obrony Powietrznej Kraju |
13 Dywizja Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (13 DA OPL) – związek taktyczny artylerii przeciwlotniczej Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Formowanie jednostki dowództwa dywizji rozpoczęto w 1952 roku w Bytomiu (KOW). Pułki artylerii zostały przekazane z rozformowywanego 7 Korpusu Artylerii OPL. W 1959 dywizji nadano imię Powstańców Śląskich. W 1962 zmieniono jej nazwę na 13 Dywizję Artylerii Obrony Powietrznej Kraju im. Powstańców Śląskich.
W 1967 dywizję przemianowano na 1 Dywizję Artylerii Przeciwlotniczej Obrony Powietrznej Kraju im. Powstańców Śląskich.
Struktura organizacyjna 13 DAPlot
- dowództwo 13 Dywizji Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
- 85 pułk artylerii Obrony Przeciwlotniczej – Bytom
- 89 pułk artylerii Obrony Przeciwlotniczej – Chorzów
- 90 pułk artylerii Obrony Przeciwlotniczej – Nowa Huta (w marcu 1953 pułk usamodzielniono)
- 96 pułk artylerii Obrony Przeciwlotniczej – Zabrze
- 97 pułk artylerii Obrony Przeciwlotniczej – Będzin
Dowódcy dywizji
- płk Bolesław Tatarski – 1952 – 1954
- płk Tadeusz Kempf – 1954 – 1957
- płk Aleksander Grabowski – 1957 – 1959
- płk Jan Styran – 1959 – 1968
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 750.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.