Dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej (dr OP) – zasadnicze, samodzielne pododdziały taktyczno-ogniowe.

Charakterystyka

Głównym zadaniem dywizjonów rakietowych jest zwalczanie środków napadu powietrznego przeciwnika, a w wyjątkowych przypadkach również celów naziemnych i nawodnych[1].

Funkcje w zakresie dowodzenia[2]:

  • planowanie i organizowanie ugrupowania, systemu ognia i prowadzenie rozpoznania w ugrupowaniu bojowym;
  • kierowanie walką czyli kierowanie ogniem, rozpoznaniem, działaniami dezinformacyjnymi;
  • planowanie, organizowanie, nadzorowanie i kierowanie przemieszczeniem oraz zabezpieczeniem działań bojowych.

Struktura organizacyjna dr OP

Struktura w 2013[3]

Dowództwo

  • sztab
    • sekcja personalna s-1
    • sekcja operacyjna s-3
    • sekcja logistyczna s-4
    • sekcja dowodzenia i łączności s-6
    • sekcja szkoleniowa
  • pion ochrony informacji niejawnych
  • pion techniczny

Pododdziały

  • zespół ogniowy
    • 3 x bateria radiotechniczna
    • 3 x bateria startowa
  • bateria dowodzenia
    • obsługa stanowiska dowodzenia
    • pluton radiowy
    • pluton radiowo-kablowy
    • pluton przeciwlotniczy
  • bateria zabezpieczenia
    • pluton transportowy
    • pluton remontowy
  • zespół zabezpieczenia medycznego

Strukturę dywizjonów rakietowych stanowią (2018) trzy zespoły ogniowe wyposażone w zestawy rakietowe S-125 „Newa-S.C.”, a 36 dr OP posiada dwa zestawy rakietowe „Newa-S.C.” i jeden zestaw dalekiego zasięgu S-200 „Wega”. Na wyposażeniu dywizjonów znajdują się także przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe, wykorzystywane do bezpośredniej osłony obiektów[4].

Dywizjony rakietowe OP Wojska Polskiego (w tym rozwiązane)

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.