Skóra to ogólna powłoka ciała. Pełni ona wiele ważnych funkcji. Jedną z nich jest ochrona. Skóra ochrania organizm przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym. Podstawowym mechanizmem obrony organizmu człowieka przed promieniowaniem UV jest wytwarzanie barwnika zwanego melaniną. Melanina nadaje skórze barwę i decyduje o możliwości opalania. Melaniny są syntetyzowane w melanocytach tworząc skupiska zwane melanosomami. Melanocyty umiejscowione są w warstwie podstawnej naskórka i za pomocą specjalnych wypustek przekazują melanosomy do otaczających je keratynocytów. Wielkość i ilość melanocytów, ich rozmieszczenie w różnych warstwach naskórka są zależne od rasy człowieka i czynników genetycznych. Skóra unieszkodliwia także drobnoustroje. Robi to poprzez kwaśny odczyn łoju i potu który hamuje rozwój bakterii. Łój jest wytwarzany przez gruczoły łojowe, a pot przez gruczoły potowe ekrynowe, które są obecne na całej skórze, choć ich liczba waha się od 100 do 600/cm2 skóry w różnych jej okolicach (szczególnie bogata w gruczoły potowe jest skóra czoła, dłoni i podeszew). Dzienna ilość potu wynosi ok. 800 ml, ale w specjalnych warunkach otoczenia może wzrosnąć do kilku litrów. Kolejną funkcją skóry jest udział w procesie termoregulacji. Umożliwia parowanie potu i stanowi dobrą izolację cieplną, dzięki której zapobiega wysychaniu dolnych warstw. Skóra odpowiada także za zmysły czucia. Są to dotyk, ucisk, ból, ciepło i zimno. Na całej powierzchni skóry znajdują się receptory, które odpowiadają za poszczególne zmysły. Za dotyk odpowiadają łąkotki dotykowe (Merkela, są odpowiedzialne za dokładną lokalizację dotyku), ciałka dotykowe (Meissnera, wykrywają powolne zmiany siły działania bodźca) oraz wolne zakończenia nerwowe oplatające pochewkę włosa (koszyczkowate zakończenie, które są pobudzane przy poruszaniu włosa), za ucisk ciałka blaszkowate (Vatera-Paciniego, reagują na bodźce działające szybko i krótkotrwale np. wibracje) i ciałka buławkowate (Golgiego-Mazzoniego), za odczuwanie ciepła i zimna odpowiedzialne są termoreceptory, a za ból zakończenia nerwowe zwane nocyreceptorami. Receptory dotyku są rozmieszczone najgęściej w obrębie opuszek palców, skórze warg, na koniuszku języka. Receptory te współdziałają w odbieraniu bodźców z innymi receptorami czuciowymi co daje złożone wrażenia np. odczuwanie wilgotności powstaje poprzez pobudzenie receptorów dotyku i zimna (termoreceptory). Skóra wytwarza witaminy z grupy D, które występują w organizmach w postaci tzw. prowitamin, będących pochodnymi cholesterolu, i pod wpływem promieniowania ultrafioletowego przekształcających się we właściwą witaminę. Skóra reguluje gospodarkę wodną i mineralną przez wydalanie niepotrzebnych produktów. Bierze także udział w wymianie tlenu i dwutlenku węgla (oddychanie skórne).