Styl Gotycki

Gotyk. Powstał i rozwijał się w XII wieku, około 1120 roku, we Francji. Następnie ogarnął chrześcijańską Europę. Narodzenie się gotyku, ma dużo wspólnego, z rozwijającą się kulturą dworską i rycerską, pod koniec średniowiecza.

Gotyk dzieli się na wczesny, dojrzały i późny (zwany również płomienistym). W odróżnieniu od budowli romańskich, gotyckie budynki były bardzo "lekkie". Charakteryzowały się dużą ilością okien, które wypełniano witrażami, zazwyczaj o tematyce religijnej. Posiadały strzeliste wieże i dość bogato zdobione portale.

Szczególną cechą charakterystyczną jest zastosowanie łuku ostrego, sklepienia krzyżowo - żebrowego oraz łuków przyporowych, które miały na celu odciążenie ścian budowli. Wnętrza kościołów często ozdabiano freskami, które przedstawiały sceny z biblii. Budynki te były bardzo wysokie.

Wzorcowym przykładem budowli gotyckiej jest katedra, choć budowle świeckie, które budowano w tym samym czasie również nawiązywały do stylu gotyckiego. Styl ten miał na celu pokazanie wyższości Boga nad człowiekiem oraz oddanie mu czci.

W Polsce styl gotycki przedstawia np. kaplica św. Jadwigi w Trzebnicy. Również niektóre budowle w Krakowie, Wrocławiu, Toruniu, Chełmnie, Gdańsku, Malborku oraz Poznaniu posiadają charakterystyczne dla gotyku cechy. Jedną z najsłynniejszych budowli gotyckich jest katedra Notre Dame w Raims.

Sztuka średniowieczna to również małe formy. Przepisywane ręcznie książki do dzisiaj uważa się za arcydzieła. Praca nad książką trwała bardzo długo, często nawet cały rok. Była do praca wymagająca cierpliwości i staranności. Pierwsze litery, czyli inicjały były bogato zdobione. Całość pisano na pergaminie, a oprawiano w skórzane oprawy.