Owady żyjące społecznie to, np. pszczoła i biedronka.
Pszczoły żyją po nawet kilkanaście tysięcy w jednym sklepisku. Są bardzo pracowite, stąd też przysłowie „pracowity jak pszczoła”. Jedynie trutnie mają mało „zajęć”, ponieważ do ich obowiązku należy tylko zapładnianie jaj. Bardzo dużą rolę w ulu odgrywają pszczoły robotnice. Otóż karmią młode pszczółki, pilnują roju i zbierają nektar. W każdym roju jest jedna królowa, która znosi jaja. Jest ona największa w grupie. Jeśli w roju urodzi się nowa, młoda królowa, to jedna z nich musi opuścić ul. W takim przypadku pszczoła ta bierze ze sobą trutnia, kilka robotnic i szuka nowego „domu”. Pszczoły są pożyteczne dla ludzi, ponieważ produkują pyszny miód, zapylają kwiaty i drzewa. Odkrycia ostatnich wieków dowiodły, iż korzyści tych można czerpać jeszcze więcej. Powstała nawet nowa gałąź medycyny naturalnej, zajmująca się leczeniem za pomocą pszczół - apiterapia. Odkryto bowiem, że nawet jad pszczeli ma korzystne działanie. Przez wiele lat był jednym z głównych sposobów leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów.
Biedronki żyją najczęściej na łące. Na swym czerwonym ciele mają czarne kropki. Wiosną samica składa jaja, najczęściej w małych skupiskach, na różnych częściach roślin. Po kilku dniach wylęgają się kontrastowo ubarwione larwy. Podczas rozwoju larwalnego przechodzi przez cztery stadia. Stadium poczwarki trwa 1-2 tygodnie.
Żywi się najczęściej mszycami i larwami innych owadów. Czasami atakuje czerwce, przędziorki, miodówki, mączliki i inne drobne stawonogi. Jest bardzo pożytecznym owadem, bo zjada mszyce, a nawet larwy stonki ziemniaczanej. Zaatakowana biedronka broni się wydzielając ze stawów na odnóżach żółtą, piekącą i dosyć żrącą substancję. Zimuje w małych gromadach pod kamieniami i w podobnych miejscach.