Czy „Treny” są lekturą, do której jeszcze powrócę? – rozprawka

„Treny” Jana Kochanowskiego są przepięknym obrazem ilustrującym miłość do dziecka. Jednak czy pomimo tego, że jest to cudowne dzieło, kiedyś, za parę lat powrócę do niego? Czy z chęcią przysiądę do tej lektury? Tego nie wiem. Wiem jednakże to, że nie jest to zwykła gimnazjalna „lekturka”.
Po pierwsze „Treny” pokazują nam bezgraniczną miłość rodzicielską. Ojciec po stracie malutkiego dziecka jest pogrążony w wielkiej rozpaczy. Tęskni za córeczką i straszliwie cierpi. W domu panuje pustka. Ale Kochanowski wie, że smutek i cierpienie nie zwróci mu ukochanej Urszulki. Uczy nas jak kochać zarówno bliskich jak i innych.
Kolejna sprawa to edukacja. Dzięki „Trenom” młodzież może poszerzać swoją wiedzę oraz wzbogacać swój język. Mimo dużej ilości archaizmów przekaz tejże lektury nie jest skomplikowany. W dzisiejszych czasach nie tylko młodzież ma problemy z brakiem słownictwa, ale również dorośli. W XXI w. wszyscy ograniczają się do minimum. Używają bardzo dużej ilości słów zagranicznych, opisując niezależnie czy to rzecz czy człowiek słówko „fajny” zajmuje pierwsze miejsce. Czytając, kształtujemy swój język, uczymy się nowych zwrotów i słów.
Na zakończenie chciałabym powiedzieć, że dzięki „Trenom” możemy przypomnieć sobie o naszych bliskich, którzy niestety już odeszli. W tej lekturze Kochanowski opisuje niewiarygodny ból po stracie córeczki, ale również opisuje dom jaki był przed jej nagłym „zniknięciem” jakie były relacje w rodzinie. Dzięki temu dziełu możemy oddać się refleksji i powspominać naszych bliźnich. Możemy sobie również uświadomić, że nie tylko nas spotyka taka tragedia. Po przeczytaniu tej lekturki na pewno będzie nam lżej.
Reasumując podane argumenty mogę z całą pewnością stwierdzić, że w przyszłości wrócę do „Trenów” Jana Kochanowskiego. Jest to dzieło, które może wiele mnie nauczyć teraz jak i za parę lat. Na pewno o nich nie zapomnę.