Ignacy Jan Paderewski: Biografia

Ignacy Jan Paderewski rodził się 18 listopada 1860 roku w Kuryłówce na Podolu.
Cześć źródeł podaje, że Paderewski urodził się 6 listopada, a część, że 18 listopada 1860 roku.
Matka Ignacego - Poliksena zmarła niedługo po jego urodzeniu. Jej ojciec Zygmunt Nowicki, był bliskim przyjacielem Adama Mickiewicza. Maleńkim Paderewskim i jego starszą siostrą Antoniną pozostał jego ojciec. Duży wpływ na jego wychowanie wywarł także Michał Babiński, który nauczał go historii, geografii, języka francuskiego oraz literatury polskiej. Ignacy już jako małe dziecko przejawiał uzdolnienia muzyczne. Na początku grał tylko na starym rodzinnym fortepianie.
Z biegiem lat rozwijał swoje zdolności w warszawskim Instytucie Muzycznym. Dzięki zdobytemu wykształceniu mógł się utrzymać, grając na przyjęciach, komponując i wykonując własne utwory, a także udzielając lekcji gry.
W 1880 roku poślubił Antonię Krasakównę, która umarła rok później, pozostawiając Ignacemu kilkumiesięcznego, kalekiego synka Alfreda.
Paderewski uważał, że musi jeszcze wiele się nauczyć i pomimo, że ćwiczył dwanaście godzin dziennie postanowił dokształcić się w Berlinie.
Podczas zagranicznych wyjazdów Ignacy stał się bardzo znany, występował miedzy innymi w Londynie, Paryżu i Wiedniu. Jego talent znajdował w krajach europejskich wielkie uznanie, dlatego też postanowił spróbować w Stanach Zjednoczonych. Gdzie zamieszkał na stałe. Był tam nazywany ?największym ze wszystkich?, ?królem pianistów?, ?czarodziejem klawiatury? i ?mistrzem?.
Podczas jednego z koncertów odniósł poważną kontuzję ręki, myślał nawet o zakończeniu kariery. Sprawność dłoni przywrócił mu pionier niemieckiej chirurgii w Ameryce - Friedrich Lange.
W wieku 39 lat ożenił się z Heleną Górską, czym sprawił zawód wielu kobietom, oczarowanym jego niezwykłym talentem, jak i długi falowanymi włosami. Wraz ze swoją nową żoną osiedlił się w Morges.
Paderewski skomponował swoje jedyne dzieło sceniczne, miało to miejsce na przełomie stulecia w Manru. Premiera miała miejsce w Dreznie w 1901 roku.
Ignacy Paderewski swą działalność polityczną rozpoczął jeszcze w przed I wojną światową podejmując akcja na rzecz odzyskania przez Polską niepodległości. Ufundował i zlecił wyrzeźbienie pomnika upamiętniającego zwycięstwo pod Grunwaldem Antoniemu Wiwulskiemu. Postument odsłonięto w obecności 150 tysięcy Polaków w Krakowie. Podczas uroczystości wygłosił także przemówienie o wymowie niepodległościowej.
Po wybuchu wojny , zaczął prowadzić szeroką działalność polityczną na rzecz Polski i Polaków, m. innymi zbierał fundusze na pomoc ofiarom wojny, oraz był współzałożycielem komitetów pomocy Polakom w Londynie i w Paryżu. W 1915 wraz z Henrykiem Sienkiewiczem założył w Vevey Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Jeszcze tego samego roku, wrócił do USA i kontynuował swoją działalność, ale przed każdym ze swoich koncertów przemawiał na temat postulowanej przez niego niepodległości Polski. W krótkim czasie udało mu się zbliżyć do doradcy prezydenta Wilsona, Edwarda House?a. Jakiś czas później spotkał się z samym prezydentem. Prawdopodobnie to właśnie podczas tego spotkania Wilson postanowił napisać o przywróceniu niepodległości naszego kraju w słynnych czternastu punktach Wilsona. Kilka miesięcy później wraz z Romanem Dmowskim, został przedstawicielem Komitetu Narodowego Polski.
Po przyjeździe do Warszawy, Paderewski spotkał się z Józefem Piłsudzkim i został mediatorem pomiędzy nim, a obozem Dmowskiego.16 stycznia 1919 roku został premierem, pełnił również funkcję ministra spraw zagranicznych.
28 czerwca 1919 roku wraz z Dmowskim reprezentował Polskę w konferencji pokojowej, kończącej I wojnę światową w Wersalu. Jeszcze tego samego roku wyjechał do Szwajcarii, by odpocząć od polityki. Rok później wrócił do Polski i został wysłannikiem rządu polskiego do Ligii Narodów. W 1921 roku zrezygnował z tej funkcji.
W 1922 powrócił do koncertowania w Stanach Zjednoczonych. Po odbyciu trasy koncertowej jego konto zasiliło się o 500 tysięcy dolarów. Później zajął się także działalnością charytatywną.
Wszedł w skład władz Polskich na uchodźctwie. Został też przewodniczącym Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej w Londynie.
Zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. Do końca swojego życia, próbował wspierać Polskę i Polaków. Został odznaczony wieloma orderami i tytułami między innymi Virtuti Militari, Legia Honorowa, oraz Order Imperium Brytyjskiego.
W 1992 roku trumna z jego prochami została sprowadzona do Polski, gdzie spoczęła w podziemiach archikatedry Świętego Jana Chrzciciela w Warszawie.
Moim Zdaniem Ignacy Jan Paderewski był wyjątkowo uzdolniony muzycznie.