W kościele małżeństwo jest sakramentem dlatego zawarcie jest ściśle związane z jego obrzędem liturgicznym. Forma liturgiczna zawarcia małżeństwa zostaje zatwierdzona przez Kongregację Obrzędów. W Polsce w 1994r.ustalono obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich.Zgodnie z tymi obrzędami forma liturgiczna zawarcia małżeństwa przewiduje trzy obrzędy zawarcia małżeństwa:
a)obrzęd sakramentu małżeństwa w czasie mszy św.
b)poza msza św.
c)obrzęd zawarcia małżeństwa miedzy osobą należącą do kościoła katolickiego a osobą nieochrzczoną.
Małżeństwo może być zawarte w każdym czasie. Nie ma tzw. czasów zakazanych. Nowożeńcy jednak powinni pamiętać ,że jeśli zawierają małżeństwo w dni o charakterze pokutnym(adwent,wielki post, piątek), powinni powstrzymać się od hucznego wesela czy zabawy. Miejsce zawarcia małżeństwa winno być zawierane w kościele parafialnym;w innym kościele lub w kaplicy może być zawierane za zezwoleniem biskupa. Otóż miejscowy biskup może wyrazić zgodę na zawarcie małżeństwa w odpowiednim do tego przygotowanym miejscu. Małżeństwo błogosławi się w kościele parafialnym, gdzie przynajmniej jedno z nubturientów posiada stałe lub tymczasowe zamieszkanie lub miesięczny pobyt. Pozwolenie na zawarcie małżeństwa w domu prywatnym jest zastrzeżone ordynariuszowi miejsca z wyjątkiem przypadku małżeństwa strony katolickiej z osoba nieochrzczoną, trudno bowiem osobę nieochrzczoną zmuszać do przyjścia do świątyni.