Określenie i cele małżeństwa. Małżeństwo w języku łacińskim nosi nazwę ?matrimonium,które wywodzi się od słów macher (matka) i monium (obowiązek). Polska nazwa małżeństwa może się wywodzić od wyrazów słowiańskich mał-układ i żena-co mogło oznaczać uroczyste przyjmowanie kobiety przez mężczyznę. Z tych określeń wynika że małżeństwo w najstarszych cywilizacjach(grecka,rzymska)było podejmowane jako trwały związek mężczyzny z kobietą,zobowiązujący do pełnej wspólnoty życia. Taka wspólnota małżeństwa wynika z natury. Takie określenie małżeństwa upowszechnilo się w średniowiecznej nauce prawa.Są różne poglądy na temat pochodzenia małżeństwa, np.ewolucjoniści twierdzą że teoria ewolucji ma również zastosowanie w małżeństwie:początkowo miał panować heteryzm(bezład płciowy) później wielomęstwo, dalej wielożeństwo i tak doszło do jadnożeństwa,nie potwierdzają tego jednak źródła archeologiczne, a wręcz przeciwnie. Dopiero później różnego rodzaju zniekształcenia przybrały formy poliandrii. Pogląd ten potwierdza wyraźnie księga rodzaju jak powszechnie się przypuszcza pierwotna tradycja odnosząca się do początku ludności. Czytamy w niej że Bóg stworzył kobietę i mężczyznę, mężczyzna uznał kobietę za sobie podobną i godną towarzyszkę swego życia. Do tej pierwotnej tradycji odwołał się sam Chrystus-w rozmowie z żydami, na pytanie czy wolno swoją żonę oddalić i dać jej list rozwodowy odpowiedział: ?Na początku tak nie było.?
Małżeństwo w kościele katolickim jest odczytywane z natury i kart objawienia. Współczesne małżeństwo przedstawia kan.1055. W prawie kanonicznym małżeństwo jest dozgonne. Wynika to z prawa Bożego naturalnego,oraz wyraźnie woli Chrystusa wyrażonej w Piśmie Św.(Mt.5,31-32 , Mk.10,10-12).
Małżeństwo jako przymierze mężczyzny i kobiety staje się obrazem przymierza między Bogiem a ludzkością. Stary Testament wielokrotnie odwołuje się do tej analogii. Nowy Testament mówiąc o małżeństwie widzi je jako przymierze Chrystusa ze swoim kościołem. Istotnymi przymiotami małżeństwa są jedność i nierozerwalność.