Pojezierze jest to obszar, na którym występują liczne jeziora; najczęściej są to młode obszary o rzeźbie polodowcowej, gdzie jeziora utworzyły się w obniżeniach powstałych w wyniku wytopienia lądolodu. Pojezierze Pomorskie leży między Pobrzeżami Południowo-Bałtyckimi a nizinami Środkowopolskimi. Zajmuje ono 11% powierzchni Polski. Dzielimy je na Pojezierze, Drawskie, Wielkopolskie, Zachodniopomorskie, Mazurskie, Chełmińsko-Dobrzyńskie.
Ogólna charakterystyka poszczególnych pojezierzy.
Pojezierze Drawskie
Położone pomiędzy Drawskiem Pomorskim a jeziorem Lubie. Występuje tam mnóstwo jezior, największe jest Drawsko. Na obszarze tego pojezierza rozciągają się równiny sandrowe porośnięte lasami sosnowymi. W środkowej części Obszaru znajduje się Drawski Park Narodowy, w której granicach utworzone 5 rezerwatów.
Pojezierze Wielkopolskie
Położone pomiędzy pradolinami Toruńsko-Eberswaldzką i Warciańsko-Odrzańską. Na jego obszarze znajduje się około 1000 jezior, największe z nich to Gopło. Na terenie tego pojezierza występują małe opady ( 450-500mm), ciepłe lato, oraz deficyt wodny.
Pojezierze Zachodniopomorskie: Położone między doliną Odry a Pojezierzem Kaszubskim. Na jego terenie w rzeźnie terenu widnieją wzgórza morenowe. Pojezierze należy do dorzecza Odry i bezpośredniego zlewiska morza Bałtyckiego. Jest to rozwinięty region turystyczny i wypoczynkowy oraz uzdrowiskowy.
Pojezierze Mazurskie
Położone między Pasłęką a Rospudą. W rzeźbie terenu widnieją łańcuchy wzgórz morenowych, pola sandrowe, torfowiska z reliktami roślinności tundrowej liczne jeziora (ok. 7%) największe z nich to Śniardwy i Mamry. Klimat Pojezierza Mazurskiego cechują długie i mroźne zimy. Przeważają tu lasy iglaste. Na obszarze tego Pojezierza znajduje się Mazurski Park Krajobrazowy
Pojezierze Chełmińsko-Dobrzyńskie
Położone na brzegu Wisły po obu stronach jej dopływu. Znajdują się tu liczne wzgórza moreny czołowej oraz inne formy polodowcowe, równiny sandrowe, niezbyt liczne jeziora
Głównymi typami gleb Pojezierzy są gleby brunatne i bielicowe. Najbardziej dominującą rośliną jest buczyna pomorska, a także bory bukowe typu nizinnego, dąbrowy, bory sosnowe i mieszane, lasy łęgowe, roślinność wydm morskich. Na osadach polodowcowych (piaskach, glinach) rozwinęły się słabe gleby, które porastają przeważnie lasy sosnowe. Na tych terenach charakterystyczne są wzgórza moreny czołowej, bardzo dużo mniejszych jezior. Na przedpolu moren czołowych rozwinął się krajobraz sandrowy pojezierny. Są to przeważnie płaskie i faliste powierzchnie, w obrębie, których występują jeziora, powstałe wskutek wytapiania się brył lodu znajdujących się w piaskach i żwirach sandrowych. Klimat jest taki sam jak w całej Polsce, czyli przejściowy z kontynentalnego na oceaniczny. Jest chłodniejszy i bardziej wilgotny, co jest spowodowane większą wysokością bezwzględną tego obszaru oraz intensywniejszymi masami powietrza. Lato jest krótkie, a zima długa. Na terenie Pojezierza znajduje się również Tucholski Park Narodowy. Znajduje się tu nie wiele surowców mineralnych. Występują na tych terenach: iły, gliny, piaski i żwiry.
