Pieniądz i jego ewolucja

W życiu codziennym, robiąc zakupy dla rodziny lub kupując przedmioty użytku osobistego, czyli nabywając rożne dobra, posługujesz się pieniędzmi.
W najdawniejszych czasach, kiedy prowadzono handel wymienny, ustalono przedmioty, które były miernikiem wartości dla wszystkich innych towarów. Wśród ludów zamieszkujących kraje śródziemnomorskie dość powszechnym ekwiwalentem wymiany było bydło, np. w starożytnej Grecji były to woły (młoda niewolnica kosztowała 20 wołów, za cztery żelazne siekiery płacono jednego wołu). W miarę jak handel rozwijał się, przedmiotowa forma pieniądza stała się niewygodna i dość kłopotliwa w rozliczeniach między kupcami. Dlatego tez czasem głównym ekwiwalentem wymiany stało się złoto i srebro.
Pierwsze metalowe pieniądze miały kształty łopatek, pierścieni, kwadratowych blaszek, szpilek, itp. Kształt nie miał znaczenia dla wymiany, ponieważ wartość pieniędzy zależała od ich wagi. Odważano kawałki złota i srebra i płacono nimi za kupowane towary.
Stosowanie złota i srebra jako środka płatniczego usprawniło handel, czyniło pewien postęp, ale nie eliminowało wszystkich problemów. Jednym z takich problemów była konieczność ciągłego ważenia metalu, do czego potrzebna była waga. Ponadto przy każdej sprzedaży lub kupnie trzeba było sprawdzać wagę i czystość kruszcu, co przy większych transakcjach handlowych zabierało dużo czasu i hamowało tempo rozwoju handlu. Dlatego z czasem zaczęto na odważonych kawałkach metalu zaznaczać wagę i wartość. Nie trzeba było ich ważyć i sprawdzać przy każdej wymianie handlowej. Były przez to łatwiejsze w użyciu. Twórcami takich pieniędzy były w VII w. p.n.e. plemiona greckie, żyjące na wybrzeżu Azji Mniejszej.
Z biegiem lat kształt pieniędzy zmieniał się, aż wreszcie zaczęto bić monety okrągłe, na których zaznaczono ich wagę i wartość oraz pieczęć osoby lub instytucji potwierdzającej prawdziwość oznaczeń.
Pieniądz papierowy powstał w Chinach już w IX wieku, a w XII wieku został upowszechniony w Europie Zachodniej. w owym czasie środkiem płatniczym były sztabki złota i srebra. Wystawiane zaś przez bankierów bilety bankowe zapoczątkowały rozwój pieniędzy papierowych.
Banknoty miały pełne, stuprocentowe pokrycie w depozytach złota zgromadzonych w bankach. Sytuacja taka trwała aż do pierwszej wojny światowej, kiedy to została zawieszona pełna wymiana banknotów od złota i zaczęły one funkcjonować jako samodzielny środek płatniczy. Proces ten trwa nieprzetrwanie do czasów współczesnych.