Tragedia - Wiliama Szekspira; powstała pod koniec XVI wieku.
Dramat opowiada o nieszczęśliwej miłości Romea Motecchi i Julii Capuletti. Pochodzą oni z dwóch zwaśnionych rodów. Rodzice Julii chcą, aby córka została żoną Parysa. Na balu, który wydają, zjawia się Romeo. Młodzi zakochują się w sobie. Ojciec Laurenty potajemnie udziela im ślubu, mając nadzieję, że dzięki temu uda się pogodzić zwaśnione rody.
W ulicznym pojedynku Tybalt, krewny pani Capuletti, zabija Merkucja - przyjaciela Romea. Zrozpaczony Romeo śmiertelnie rani Tybalta. Zostaje oskarżony o zbrodnię i skazany na wygnanie do Mantui. Młodzi zostają rozdzieleni. Mimo wielkiej miłości i poświęcenia, nie udało im się połączyć i zaznać szczęścia. Na skutek nieporozumienia giną oboje. Dopiero ta tragedia prowadzi do pogodzenia rodów Montecchich i Capulettich.
W utworze widać pewne odstępstwa od typowe budowy dramatu - na przykład - trudno wskazać jeden punkt kulminacyjny. Ma on cechy charakterystyczne dla tragedii szekspirowskiej. Składa się z pięciu aktów. Akt I i II poprzedzają prologi (sonety). Pierwsza scena (bójka służących) pełni funkcję ekspozycji. zdarzenia z aktu I są wstępem do zawiązania właściwej akcji, czyli spotkania Romea i Juli na balu. Na perypetie składają się kolejne dramatyczne wydarzenia, zmiana losów bohaterów. Tragiczny finał to śmierć Romea i Julii.
Zarówno Romeo, jak i Julia zmieniają się w trakcie dramatu.
Romeo początkowo jest uczuciowym, melancholijnym młodzieńcem, odgrywającym rolę nieszczęśliwie zakochanego w Rozalindzie. Zmienia się, gdy poznaje Julię. Staje się zdecydowanym, gotowym zrezygnować z lojalności i wobec swej rodziny, walczyć o uczucie, pokonać wszelkie przeszkody, aby być z ukochaną. Jest gwałtowny, porywczy, ale też szlachetny i odważny.
Julia ma czternaście lat. Jest piękną dziewczyną i posłuszną córką. Zgadza się z decyzją rodziców dotyczącą małżeństwa z Parysem. Zmienia się, gdy poznaje Romea. Staje się dojrzała, gotowa do poświęceń, zdecydowana, konsekwentna. Podejmuje niebezpieczne działania, by walczyć o ukochanego i miłość.
Język dramatu Szekspira jest niezwykle plastyczny, obrazowy, zindywidualizowany. Pisze on zarówno stylem prostym, potocznym, jak i wyrafinowanym. Autor stosuje wyszukane, rozbudowane porównania, powtórzenia, oksymorony, liczne oryginalne metafory, sentencjonalne zwroty.
Czas czytania: 2 minuty
Ciekawostki ze świata
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.