Badania wytrzymałości na ściskanie i zginanie.

Wytrzymałość materiału jest jego mechaniczną właściwością, określającą zdolność materiału do przeciwstawiania się działaniu sił zewnętrznych, które powodują przejściowe lub trwałe jego odkształcenia, a nawet zniszczenie.

Siły działające na drewno mogą występować jako obciążenia statyczne - wzrastające powoli i równomiernie w jednym kierunku działania siły oraz jako obciążenia dynamiczne, działające jednorazowo lecz z szybką zmianą kierunku i wartości działania siły.

Tego rodzaju obciążenia ze zmiennym kierunkiem działania sił nazywają się obciążeniami wibracyjnymi (np. uderzenia, drgania).

Zmiany wymiarów lub kształtów materiału nazywają się odkształceniami. Mogą one mieć charakter odkształceń sprężystych, zanikających po ustaniu działania siły, lub odkształceń trwałych, pozostających po ustaniu działania siły. Opór stawiany przez materiał w wyniku działania sił zewnętrznych nazywa się naprężeniem, które określa się stosunkiem działania sił do powierzchni przekroju. Stałe naprężenia materiału w wyniku długotrwałych małych obciążeń nieprzekraczających jego odporności w konsekwencji powodują zmęczenie materiału.

Badania własności mechanicznych (w tym wytrzymałość materiału) materiałów wykonuje się wykorzystując wiele różnych metod. Wynika to z potrzeby określenia wielkości charakteryzujących zachowanie się materiału poddawanego różnym rodzajom obciążenia, jak: rozciąganie, ściskanie, zginanie, skręcanie czy ścinanie, a także niektórym ich kombinacjom.

Różne warunki pracy materiałów (zwłaszcza materiałów konstrukcyjnych) narzucają ponadto konieczność prowadzenia badań przy obciążeniach cyklicznych, stosowania różnych szybkości obciążenia, a dla uwzględnienia wpływu temperatury otoczenia - wykonywania prób w temperaturach różnych od temperatury otoczenia, co znakomicie powiększa liczbę możliwych wariantów.

Konieczność wyznaczenia w możliwie prosty sposób charakterystyki mechanicznej materiału i przekazania jej konstruktorom i technologom w postaci ściśle określonych wartości liczbowych spowodowała, że nie są to wielkości fizyczne. Mają one znaczenie umowne i są ściśle zależne od warunków, w jakich zostały wyznaczone. Pierwszą własnością mechaniczną, jaka prawdopodobnie została zauważona w związku z budową dużych konstrukcji, np. mostów lub budynków, jest wytrzymałość.

Ściślej biorąc pojęcie wytrzymałości doraźna na rozciąganie, ściskanie, zginanie, skręcanie, ścinanie, wytrzymałość czasowa i trwała przy pełzaniu, wytrzymałość zmęczeniowa przy obciążeniach jednostronnie zmiennych (tętniących) i przy obciążeniach obustronnie zmiennych(przemiennych).

Innymi własnościami mechanicznymi są: sprężystość, plastyczność,pełzanie, twardość, udarność. Każda z tych własności wyraża pewną zdolność stawiania oporu czynnikom mechanicznym.

Do badań wytrzymałościowych stosuje się próbki materiałów, których jakość, kształt i wielkość są znormalizowane. Próbki te niezależnie od rodzaju badań przygotowuje się według ujednoliconych zasad. Dotyczą one zarówno sposobu przygotowania próbek pierwotnych (np. z drewna okrągłego lub tarcicy), jak i sposobu przygotowania próbek laboratoryjnych do konkretnych badań. Wszelkie wady materiału w próbkach laboratoryjnych są nie dopuszczalne.

Badania mechanicznej wartości materiału przeprowadza się na maszynach probierczych różnych konstrukcji. Najczęściej stosuje się maszyny uniwersalne, na których można wykonywać wielorakie badania wytrzymałościowe przy zastosowaniu odpowiednich próbek laboratoryjnych.