Utwór traktuje o wojnie. Widzimy tu subiektywny obraz podmiotu lirycznego, którym w tym wypadku jest sam Baczyński. Jest to liryka bezpośrednia zwrotu do adresata. Odbiorcą tym jesteśmy my-czytający utwór, a także matki, kochanki żołnierzy. Na co wskazuje apostrofa "płacz matko, kochanko".
Możemy dostrzec w tym utworze obecność archaizmów np. "arkebuzy" , "kity u czaka" , "rapier". Służy to odwołaniu do tytułowej Historii. Przeżutnie to charakterystyczny środek stylistyczny dla Awangardy Lubelskiej, dlategoteż Baczyński nimi operuje, gdyż jak wiadomo katastrofiści byli taką stylizacją zafascynowani.
Poeta ukazuje nam pełen przerażającej pustki świat w którym trwa wojna, wyniszczająca wszelkie pozytywne uczucia. W tej przestrzeni dostrzegamy przedewszystkim oddziaływanie wojjennych wydarzeń.
K.K. Baczyński roztoczył przed nami pesymistyczny obraz katastrofy-apokalipsy.