Przemówienie - problem znajomości historii swojego narodu.

Drodzy koledzy i koleżanki oraz szanowna Pani!
Stoję dziś przed wami, aby poruszyć problem znajomości historii swojego narodu. Nie jest to najłatwiejszy temat, ale za to jeden z ważniejszych.
Znajomość historii narodu wiąże się nieodłącznie z patriotyzmem. Lecz czy każdy z was zna to pojęcie? Na pewno wielu z was kojarzy się ono z czasami wojen i walk o niepodległość kraju. I słusznie. Gdyż patriotyzm to postawa szacunku dla własnej ojczyzny, stawianie jej dobra ponad własne. Patriotyzm to również pielęgnowanie tradycji, kultury i języka swojego kraju. Z tego własnie względu historia jest bardzo ważnym elementem. Każdy z was, chodź pewnie obecnie nie oddałby życia za Polskę, po części jest patriotą.
Postaram się was przekonać, że trzeba znać historię swojego narodu. Nasuwa się pytanie: ale po co? Odpowiedź jest prosta. Zacznijmy od tego, co to jest ta historia? Obecnie uczniom kojarzy się ona z wieloma datami i nazwiskami, ale przecież to nie wszytsko. Historia to to wszystko co działo się od stworzenia świata, aż do tej chwili. Bo już początek mojego przemówienia przeszedł do historii. Historia to obyczaje, zwyczaje, zdarzenia, kultura, język i ludzie, którzy ją tworzą.
Gdyby nie znajomość historii naszego języka i pielęgnowanie go, dziś moglibyśmy mówić całkiem inaczej. Kilka razy w historii naszego narodu, próbowano nas pozbawić właśnej mowy, lecz nasi przodkowie robili wszytsko, by nasz język ojczysty przetrwał. Gdybyśmy teraz zaniechali nauki o języku, czy jego historii, starania wielu pokoleń poszłyby na marne.
Jak już wcześniej wspomniałam historia to też zwyczaje i obyczaje. Przez wiele wieków kształciła się nasza polska kultura. Każdy kraj inaczej obchodzi np.: różne święta. Gdyby kiedykolwiek zapomniano o tradycjach, dziś nie mielibyśmy nawet wsponiania o staropolskich zwyczajach czy nawet potrawach.
Najpierw był przekaz ustny i całą historię naszego narodu przekazywano z ust do ust, poprzez opowieści i nawet wtedy historia przetrwała. Dzięki temu dziś wiele obyczajów się praktykuje, a niektóre tylko wspomina.
Następnie wynaleziono pismo i naszą historię przelano na papier, o tej najdawniejszej też nie zapomniano.
Dziś w dobie komputerów jesteśmy niemal w 100% odtworzyć dawne czasy i zobaczyć jak kształciła i powiększała się historia naszego narodu.
Gdyby kiedykolwiek zaniechano nauki historii, tego wszystkiego na co pracowało kilkaset pokoleń, zginełaby nasza historia. Nasza- bo żaden naród czy kraj nie ma takiej historii jak nasza. Jest wiele narodów, które nie mają tak wspaniałej i głebokiej historii, jak historia naszego kraju ? Polski.
Historia naszego kraju przetrwała najgorsze czasy, dlaczego teraz miałaby zginąć? Aczkolwiek bardzo łatwo jest coś zniszczyć niż zbudować. Naród bez swojej historii jest bardzo biednym narodem. My Polacy mamy to szczęście, że nasza historia sięga w odległe czasy. Gdyby dotychczas pominięto z historii jakiś fragment, byłaby to kolosalna strata. Śmiem stwierdzić, że pod względem historii, jesteśmy bardzo bogatym narodem. Jako młodzi ludzie możemy tego nie doceniać, a starsi powinni nam to wybaczyć, lecz z czasem zrozumiemy sens znajomości histrii naszego narodu.
Aby zrozumienie tego uprościć już dziś wyobraźmy sobie, że historia naszego narodu jest tak samo ważna jak historia naszego życia. Gdyby ktokolwiek pisząc biografię każdego z was, pominął jakieś ważne wydarzenie, wiele rzeczy straciłoby swój sens, a wam byłoby przykro, że zapomniano o czymś ważnym dla was. Identycznie jest z historią narodu, każde wydarzenie miało swoje przyczyny i skutki, które coś za sobą niosły, aby ich nie pominąć, musimy znać historię. Jak w życiu człowieka nie liczy się każdy dzień czy jakieś szczegóły, liczą się tylko wydarzenia niosące zmiany. Tak w historii też nie musimy znać np. życiorysów ludzi, którzy ją tworzyli, ale musimy wiedzieć, co oni zrobili i co im zawdzięczamy.
Historia narodu nie jest łatwą rzeczą, tymbardziej, że tej historii z każdym dniem przybywa. Lecz w tej historii są rzeczy, które musi znać każdy człowiek szanujący chodź trochę swój naród. Dla przykładu ? czy wyobrażacie sobie człowieka, który nie zna słów hymnu państwowego? Owszem, pewnie znaleźliby się tacy ludzie, ale to tylko świadczy o nich i o tym, że niszczą cś wspaniałego ? tradycję. Jednak patrząc na większość ludzi ? to już w najmłodszych latach, w szkołach, czy to domach, rodzice czy nauczyciele uczą młodych obywateli symboli i tradycji narodowych, a to już są początki historii.
Przez całe życie uczymy się, zdobywamy nowe doświadczenia, mimo, że w szisiejszym świecie często nie znajdujemy czasu na rzeczy istotne, nie zapominajmy o jistorii narodu. Szczególnie my Polacy ? nie zatracajmy tak wspaniałych skarbów, jakie niesie ze sovą historia.
Tak jak wnosimy coś w historię naszego życia, wnieśmy coś dobrego w historię narodu. Czujmy się odpowiedzialni za to by ona przetrwała i dbajmy o nią.
Moje słowa zostaną zapomniane, ale słowa Cycerona przeszły do historii, a więc skupcie się na jego myśli, która brzmi:
?Historia ? świadek czasu, światło prawdy, życie pamięci, nauczycielka życia, zwiastunka przyszłości.?
Moje zadanie dobiegło końca ? wasza kolej, by indywidualnie odpowiedzieć sobie na pytanie czy należy znać historię swojego narodu. Od was tylko zależy w jakim stopniu ją poznacie.
Dziękuję za cierpliwe wysłychanie moich rozmyślań na trudny, jak dla mnie, temat.