Jednostka w świecie ograniczeń. Analizując zachowania bohaterów zwierzęcych, oraz ukształtowanie językowe podanego fragmentu, odczytaj metaforyczny sens tej sceny i jej związek z przesłanem powieści Zofii Nałkowskiej Granica.

Granica to powieść o różnicach pomiędzy ludźmi. Obraz społeczeństwa przedstawiony w utworze jest ukazany na początku w postaci metaforycznej sceny z fitkiem. Pies pani Cecylii był uwiązany na podwórku, co można odczytywać, jako wstęp do utworu. Symbolizuje to granice, jakie dzieła ludzi w społeczeństwie, o których można przeczytać w dalszych scenach powieści
Fitek był psem podwórkowym, uwiązanym na łańcuchu ograniczający jego przestrzeń do kawałka podwórka i budy. Drut, wzdłuż którego mógł się poruszać przebiegał przez część placu będąca jego linia życia. Fitek cały dzień leżał w stałych miejscach w wygodnych dla niego pozycjach. Poza leżeniem i szczekaniem nie miał żadnych ciekawych zajęć. Szczekał na nieznajomych lub cieszył się, gdy zobaczył znajome mu osoby skawycząc i poszczekując błagalnie. Jego Zycie było bardzo monotonne i smutne, czego dowodzą fragmenty tekstu: ?leżał, drapał się, węszył, szukał pcheł?. Często wyglądał na przybitego, znudzonego i tęskniącego do ludzi. Nigdy nie pamiętał o granicach, jakie mu wyznaczono na podwórku i gdy wyrywał się w stronę człowieka lub psa, bardzo boleśnie przypominał sobie o łańcuchu na szyi. Jedną z jego uciech było codzienna porcja pokarmu, która przynosiła kucharka Michalina. Wtedy Fitek bardzo się radował i za wszelka cenę próbował podziękować jej za ?dobroczynność?. Sen był kolejnym momentem, kiedy pies wyglądał na szczęsliwego. Dla niego wielkim przeżyciem były zabawy ze szpicem pani Gierackiej. Lulu w przeciwieństwie do Fitka, nie był niczym ograniczony. Chodził swoimi ścieżkami i nie przejawiał szczególnego zainteresowania kolegą z podwórka. Czasem bawił się z fitkiem, ale były to kapryśne zachowania. Lulu, kiedy się znudził, odchodził od psa na łańcuchu i ignorował jego nieszczęsny los. Lulu często zachowywał odległość od, Fitka, który był bardzo nieszczęśliwy z powodu braku zainteresowania. Ludzie również ignorowali Fitka. Kiedy ten poszczekiwał nikt nie zwracał na to uwagi. Kidy szczekanie było nieznośne pani Kolichowska nie mogła wytrzymać i kazała uciszyć psa. Jedynie Elżbieta, jako młoda dziewczyna miała trochę współczucia dla biednego Fitka. Błagała ciotkę o pozwolenie na spacer z psem, jednak ta nie zgadzała się. Pani Cecylia była zdania, że miejsce psa jest na łańcuchu, jego rolą jest pilnowanie podwórza. Gieracka popierała Kolichowską i mówiła, iż pies jest przyzwyczajony do budy i na pewno tam czuje się najlepiej. Cała scena była symboliczna, gdyż pokazała metaforycznie losy niektórych bohaterów, np. nędzne życie Gołąbskich i ich ograniczenie podobnie do losu Fitka.
Język fragmentu jest ukształtowany odpowiednio do fragmentu. Opisy losu Fitka zawierają takie monotonne określenia jak: obojętnie i matowo, wył znudzonym basem, przysiadał apatycznie. Są one adekwatne do obrazu jednostajnego i nudnego życia Fitka. Zachowania i wypowiedzi ludzi na temat psa są nacechowane emocjami. Pani Cecylia bardzo się denerwuje szczekaniem i każe uciszyć Fitka.
Drut i łańcuch na podwórku mogą być symbolem nieprzekraczalnej granicy. Jest to linia dzieląca ludzi w społeczeństwie. Niektórzy bohaterowie są zdeterminowani podobnie jak Fitek, ale mamy tez wolnych, nieograniczonych symbolizowanych przez Lulu. Scena z psami, wprowadza nas w klimat utworu i jego przesłanie. Pokazuje nam, że na pozycje człowieka mają wpływ warunki społeczne i naturalne.