Biografia Henryka Sienkiewicza

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, pseudonim Litwos urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej, a zmarł 15 listopada 1916 roku w Vevey (Szwajcaria)- polski powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. W 1866 roku rozpoczyna studia w Szkole głównej w Warszawie, najpierw na wydziale medycznym, potem historyczno literackim. W 1876 wyjeżdża wraz z Heleną Modrzejewską oraz grupą znajomych do USA. W Ameryce dłużej zatrzymuje się w Kalifornii. Z tego okresu pochodzą „Listy z podróży”; drukowane w Gazecie Polskiej zyskały sobie szerokie uznanie czytelników. Pisze też Szkice węglem (1877), Komedia z pomyłek (1878), Przez stepy (1879), W krainie złota (1880), Za chlebem (1880), Latarnik (1881), Wspomnienia z Maripozy (1882), Sachem (1883). Wraca do Europy w 1878 roku; zatrzymuje się w Londynie, następnie przez rok przebywa w Paryżu. Pobyt we Francji sprawia, że Sienkiewicz poznaje nowy prąd w literaturze – naturalizm. W 1884 roku napisał powieść „Ogniem i mieczem”, która była pierwszą częścią trylogii. Mimu wielu starań żona Sienkiewicza umiera na gruźlicę w 1885 roku. W 1886 wydaje drugą część trylogii „Potop”; podróżuje po Europie zwiedza m.in. Ateny, Neapol, Rzym. Ostatnia część trylogii „Pan Wołodyjowski” ukazuje się w 1888 roku, w tym też roku podróżuje do Hiszpanii. W 1890 roku włącza się w organizację roku Mickiewiczowskiego. Otrzymawszy sporą sumę pieniędzy od nieznanego ofiarodawcy funduje stypendium imienia zmarłej żony, a rok później pod koniec 1890 roku odbywa safari po kontynencie afrykańskim. Podróż zaowocowała Listami z Afryki.

Powieść Ogniem i mieczem (podobnie zresztą jak kolejne części Trylogii) przyniosła pisarzowi wielkie uznanie i spotkała się z nadzwyczajnym odbiorem społecznym. Wiele osób korespondencyjnie pytało o dalsze losy ulubionych bohaterów. W 1893 pisarz przystąpił do przygotowań nad powieścią "Quo vadis". Koniec lat osiemdziesiątych i początek lat dziewięćdziesiątych to dla pisarz okres bardzo wytężonej pracy nad kilkoma powieściami Latem 1894 Sienkiewicz odczytywał w Zakopanem fragmenty Krzyżaków. W lutym 1895 roku Sienkiewicz pisze pierwsze rozdziały "Quo vadis". Powieść zaczęła się ukazywać drukiem w marcu 1895 roku w Gazecie Polskiej. Powieść szybko zyskała uznanie i zrobiła zawrotną karierę w całej Europie. Książka do dziś cieszy się wyjątkową popularnością, została przetłumaczona na wiele języków, nawet na tak egzotyczne jak arabski czy japoński. W 1900 roku pisarz obchodzi swój jubileusz pracy twórczej, odbywa się on w atmosferze zaangażowania całego społeczeństwa. Sienkiewicz angażuje się w sprawy społeczne. W 1901 roku napisał odezwę w sprawie dzieci we Wrześni, w 1906 wzywał rodaków z USA do pomocy głodującym w Królestwie Polskim. W 1905 roku otrzymuje nagrodę Nobla za całokształt pracy artystycznej. W 1910 ukazuje się w odcinkach w Kurierze Warszawskim jego powieść skierowana dla młodzieży pod tytułem W pustyni i w puszczy. Po wybuchu wojny Sienkiewicz wyjeżdża do Szwajcarii. Zmarł w Vevey 15 listopada 1916, gdzie go pochowano. W 1924 roku, już w wolnej Polsce, prochy pisarza uroczyście złożono w Warszawie w katedrze św. Jana.