Ksiądz Jan Twardowski - życiorys

Jan Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, zmarł 18 stycznia 2006 roku w Warszawie – ksiądz katolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. Uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, maturę zdał w roku 1935. W 1937 r. ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt. Powrót Andersena nawiązujący do poetyki Skamandra. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył dopiero po wojnie w 1947 r. W czasie II wojny światowej, podczas której zaginął cały jego wcześniejszy dorobek poetycki, był żołnierzem Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wskutek przeżyć z wojennych, w tym zniszczenia jego domu rodzinnego, w 1943 r. postanowił zostać księdzem. W trakcie wojny w marcu 1945 r. zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie, którą kontynuował z przerwami do 1948 r. Po skończeniu nauki w tym też roku 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. Również w tym roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej za pracę "Godzina myśli" Juliusza Słowackiego. Zaraz po studiach w seminarium przybył do parafii w Żbikowie. Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej. Od 1960 r. aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m. in. zbiory: „Zeszyt w kratkę” oraz „Patyki i patyczki”. Wcześniej, bo już pod koniec 1945 r., powrócił do publikowania wierszy. Jego twórczość trafiła wówczas m.in. na łamy Tygodnika Powszechnego. Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 r. tom „Znaki ufności”. W 1980 roku uhonorowano Twardowskiego nagrodą PEN Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczości, w 1996 roku Orderem Uśmiechu, w 2000 roku nagrodą IKAR oraz Dziecięcą Nagrodą SERCA a rok później TOTUS, która zwana jest również "katolickim Noblem". W 1999 r. Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006 r. w Warszawie. Pochowany w krypcie dla zasłużonych Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, a wbrew ostatniej woli księdza Twardowskiego, który chciał być pochowany na warszawskich Powązkach.

Liryka księdza Twardowskiego traktuje zarówno o Bogu, jak i o ludziach. Dobrze widoczne są liczne odwołania i metafory dotyczące przyrody (także jako pochwała stworzenia). Wiersze tego autora często, poprzez apostrofy i inne środki stylistyczne, mają charakter modlitewny. Utwory: Wiersze, Znaki ufności, Zeszyt w kratkę, Poezje wybrane, Niebieskie okulary, Rachunek dla dorosłego, Który stwarzasz jagody, Na chwilę, Na osiołku, Nie przyszedłem pana nawracać, Sumienie ruszyło, Tak ludzka, Stukam do nieba, Nie bój się kochać, Niecodziennik, Nie martw się, Tyle jeszcze nadziei, Krzyżyk na drogę, Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego, średniaka i starszego, Pogodne spojrzenie, Mimo Wszystko, O spacerze po cmentarzu wojskowym.