Emo to skrót od anglojęzycznego emotiona, co ma określać osoby bardzo wrażliwe, często nieśmiałe i podchodzące do życia niezwykle emocjonalnie. Emo jest najmłodsza subkulturą istnieje od początku XXI. Początki jej dali muzycy popowi wprowadzając do swoich utworów krzyki i swoimi wizerunkami.
Do emo należy młodzież od 12 do 20 lat. Jest to subkultura wiążąca się z gotykiem i punkiem. Najczęściej jest to młodzież z zamożnych domów. Mają charakterystyczny wygląd, bo ubierają się na czarno (dziewczyny emo elementy różowe, czaszki i serduszka) mają też bardzo abstrakcyjne fryzury, którą charakterystyczna cechą jest długa grzywka na pół głowy i duża ilość ostrego makijażu, malują paznokcie najczęściej na czarno. W Polsce istnieją już nawet sklepy z ubraniami i innymi dodatkami dla emo.
Ulubionymi miejscami spotkań emo są skatepaki i biedne, zadymione kluby. Ich ulubioną rozrywką jest cięcie się żyletkami. Wycinają sobie napisy na skórze, albo podcinają żyły. Choć nie wiadomo czy jest to prawdą, bo niektórzy emo temu zaprzeczają. Słuchają muzyki w stylu hardcore i pop punk. Zespoły emo: ,,AFI``, ,,Alesana``, ,,Fall Out Boy``. Chodzą na koncerty i imprezy, ale w stylu emo. Często piszą smutne wiersze i piosenki. Widzą świat bez koloru. Często są smutni, choć czasami możemy zobaczyć na ich twarzach uśmiech. Spowodowane jest to najczęściej problemami typu złamane serce lub różne inne. Ci ludzie często rozmyślają i rozważają. Często użalają się ad sobą i uważają, że wszystko jest beznadziejne. Słynną osobą emo jest Avril Lavigne amerykańska piosenkarka znana dobrze w Polsce.
Emo źle są traktowani w społeczeństwie z powodu wyglądu. Często są obrażani i wyśmiewani. Mają niewielu przyjaciół, którymi najczęściej też są emo lub ludźmi tolerancyjnymi.