Opis obrazu "Portret małżonków Arnolfinich" Jana van Eyck'a.

Na pierwszym planie tego obrazu widać dwoje małżonków. Kobieta jest bardzo młoda. Ubrana jest w zieloną suknię na wzór burgundzki. Na głowie ma białe jedwabno-koronkowe okrycie głowy. Prawą rękę trzyma na dłoni jej małżonka. Lewą dłoń trzyma na brzuchu co oznacza, że ojcem dziecka jest stojący koło niej mężczyzna. U stóp kobiety stoi mały, o długiej, brązowej sierści pies. Koło kobiety stoi jej mąż, który ubrany jest w marszczony brązowy płaszcz obszyty futrem. Mężczyzna ma około trzydziestu lat. Ma na głowie duży, czarny kapelusz. Prawą rękę ma uniesioną, a lewą trzyma dłoń swojej małżonki. Tuż za nimi znajduje się duże, czerwone łóżko z baldachimem. Na suficie wisi piękny, złoty żyrandol. Z tyłu na ścianie wisi małe, okrągłe lustro, w którym bardzo dokładnie namalowane jest odbicie całej sytuacji przedstawionej na obrazie. Po lewej stronie znajduje się okno, natomiast pod nim stoi szafka, która przysłonięta jest płaszczem mężczyzny. Na szafce leżą owoce, najprawdopodobniej jabłka. W lewym rogu tego obrazu leżą klapki i znajduje się tam okno, którego nie widać, ponieważ stamtąd wydobywa się światło. Za nogami kobiety leży ciemny dywan we wzory. Kolorystyka tego obrazu jest ciemna, ale oświeca ją światło wychodzące z okien. Na tym obrazie są bardzo pospolite rysy, realistyczne i nieupiększone przez artystę. Postaci są spokojne i skupione.

Uważam, że obraz jest bardzo ciekawy, ponieważ jest realistyczny. Artysta, który malował ten obraz musiał być bardzo wybitnym malarzem z tego względu, że jego jest bardzo szczegółowy i są podkreślone najważniejsze elementy.