Tragifarsa - jest to połączenie komedii i tragedii w utworze. W przypadku "Moralności pani Dulskiej" komizmem i tragizmem można uznać "spacer" po pokoju pana Dulskiego, pod dowództwem pani Dulskiej.
Sztuka Zapolskiej posiada zarówno cechy komedii, jak i tragedii. Pełna jest dynamicznych, zabawnych sytuacji, których wydźwięk jest jednak tragiczny. Tragiczna jest cała koncepcja życia Dulskich, oparta na fałszu, obłudzie, pozornej moralności, życiu na pokaz, dominacji silniejszego nad słabszym. Despotyczna matka całkowicie podporządkuje sobie życie męża, który traci niezależność, swoją pozycję w rodzinie i troje dzieci. Zbyszko mimo podejmowanych prób buntu ponosi klęskę. Najtragiczniejsze jest to, że zwyciężają reguły stworzone przez Dulską. Słabsi, wrażliwsi muszą ulec.
Rodzaje komizmu w sztuce:
1) komizm postaci - komiczna postawa państwa Dulskich, razi głupota, obłuda, fałsz Dulskiej,
2) komizm sytuacji - "spacer" Felicjana po salonie, przygotowanie dziewcząt do szkoły,
3) komizm języka - utarczki słowne Zbyszka z matką i Juliasiewiczową oraz wypowiedzi Pani Dulskiej.
Problemy poruszane w utworze:
- problem moralności na pokaz
- problem kołtunerii
- problem wpływu środowiska na wychowanie
Zbyszko
"Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem
- Bo żebym skórę zdarł z siebie,..."