Klimat Azji

Ogromna powierzchnia Azji, równoleżnikowy układ gór, cyrkulacja monsunowa, wpływ zimnych (Oja Siwo) i ciepłych (Kuro Siwo) prądów morskich są przyczyną silnego zróżnicowania warunków klimatycznych. Azja leży we wszystkich pasach klimatycznych półkuli pn. (równikowym na południowym wschodzie, zwrotnikowym i podzwrotnikowym na południowym, umiarkowanym oraz podbiegunowym na krańcach północnych).

Klimat wysp południowo-wschodniej Azji i Półwyspu Malajskiego cechują średnie temperatury roczne powyżej 20C, duża wilgotność powietrza, opady roczne 1500-3500 mm, częste cyklony. Obszary południowe i południowo - wschodniej Azji mają klimat monsunowy z suchą zimą, opadami w półroczu letnim (ponad 1000 mm) i średnią temperaturą roczną do 20C; w okresach zmiany monsunów (wiosna, jesień) występują tajfuny.

W południowo-zachodniej Azji poza śródziemnomorskimi wybrzeżami Azji Mniejszej występuje klimat suchy, opady roczne poniżej 250 mm (w kotlinach poniżej 100 mm), lata upalne (średnia temperatura w lipcu powyżej 30C), zimy ciepłe, wietrzne, z burzami pyłowymi. Wielkie łańcuchy górskie i wyżyny mają klimat chłodny i suchy, na stokach wystawionych na napływ wilgotnych mas powietrza obfite opady; na płaskowyżu Śilong (Ćerapundźi) suma roczna opadów wynosi 11 000 mm (najwyższe na Ziemi).

Rozległe obszary środkowej Azji cechuje klimat kontynentalny z dużą amplitudą roczną temperatury (średnia temperatura w styczniu poniżej -10C, w lipcu powyżej 15C) i opadami do 300 mm rocznie. Kontynentalizm najsilniej zaznacza się w północno - wschodniej Syberii, gdzie średnia temperatura w styczniu wynosi poniżej -40C; w Ojmiakonie zanotowano najniższą temperaturę na półkuli północnej (-78C).

W północnej Azji panuje klimat podbiegunowy, w okresie nocy polarnej średnia temperatura poniżej -40C, średnia temperatura w lipcu nie przekracza 10C, opady roczne 150-300 mm.