Dlaczego Ramzes XIII jest postacią tragiczną?

Ramzes XIII to jedna z głównych postaci książki Bolesława Prusa pt. „Faraon”.

Akcja książki toczy się w 11 wieku p.n.e. w okresie panowania dwudziestej dynastii Faraonów.
Ramzes XIII jest czwartym synem Faraona Egiptu, egzotycznej, rozległej krainy położonej wzdłuż Nilu – Ramzesa XII. Głównego bohatera poznajemy w momencie, kiedy jego ojciec mianuje go następcą tronu. Cham – Ramzes – syn królowej Nikotrs prosi ojca o mianowanie go dowódcą korpusu, pragnie bowiem sprawdzić się czy będzie dobrym wodzem. Po śmierci ojca Cham zostaje władcą wielkiego Egiptu. Jego życie w roli Faraona jest jednak bardzo ciężkiej i trudne. Egipt w powieści przedstawiony jest w bardzo ciężkim położeniu. Kraj jest wyniszczony wojnami, które doprowadziły do wymordowania wielu chłopów. Ziemia jest źle uprawiana, a rolnictwo mało wydajne. Rzemiosło jest w tym samym stanie, a spustoszały skarb państwa i niewystarczająca liczba wojska to nie koniec kłopotów. W państwie panuje bieda i okrucieństwo wobec chłopów i niewolników, kiedy kapłani żyją w przepychu i myślą tylko o własnych korzyściach. Wewnątrz kraju wzrasta potęga ekonomiczna Fenicjan, ponieważ udzielają oni Egipcjanom pożyczek na wysoki procent. Wchodzą w posiadanie coraz to większej ilości ziem przez co wywierają duży wpływ na politykę zagraniczną państwa egipskiego. Kiedy rządzi Ramzes XII, duży wpływ na losy kraju mają kapłani, ponieważ boi się on im sprzeciwić. Po jego śmierci zasiada na tronie Cham Ramzes, któremu nie podoba się sytuacja w kraju. Chce odmienić los państwa i swoich poddanych. Nie jest to jednak takie proste.

Ramzes XIII jest postacią tragiczną, ponieważ od momentu, w którym go poznajemy, ciągle musi stawiać czoła przeciwnościom losu. Od początku swoich rządów pragnie przywrócić świętość państwu. Chce powiększyć armię, zapewnić społeczeństwu dobrobyt, ład w Egipcie, sprawiedliwe rządy. Dostrzega krzywdę chłopów i niewolników, więc ustala 1 dzień w tygodniu wolny od pracy. Pragnie również wojny z Asyrią, w której zdobędzie skarby i niewolników. Rozpoczyna walkę z kapłanami, ponieważ wie, że jeżeli nie pozbawi ich wpływów jakie do tej pory wywierali na faraonów, to sytuacja w państwie się nie zmieni. W celu wyciągnięcia Egiptu z długów postanawia sięgnąć do skarbów ukrytych w Labiryncie.

Ramzes XIII jest z natury osobą porywczą, bezmyślną. Niestały w uczuciach. Nie docenia roli nauki. Wieży tylko w siłę wojska. I głównie te cechy charakteru go zgubiły.

Jeszcze przed objęciem tronu, poznaje Sarę, żydówkę, która wkrótce obdarza go synem. Cham darzy ich wielkim uczuciem. Jednak niedługo po tym, na jego drodze pojawia się inna kobieta – Kama. Zauroczony jej urodą, staje się oschły dla Sary. Kobieta zostaje niewolnicą Kamy. Zakochany w Kamie Lykon zabija syna Sary. Kobieta myśląc, że to Ramzes zabija ich dziecko, nie potrafi go obronić. Kiedy prawda wychodzi na jaw, umiera z rozpaczy. Wiadomość o zamordowaniu syna i śmierci Sary wywiera na księciu wielkie wrażenie. Dopiero teraz uświadamia sobie, jak bardzo kochał tę kobietę i ma wyrzuty sumienia, że ją opuścił. Bardzo głęboko przeżywa to zdarzenie.

Zaraz po objęciu tronu nowy faraon jest lubiany i popularny wśród poddanych. Popularność spada jednak, gdy okazuje się, że nie ma z czego zwrócić pożyczonych przez nieżyjącego już ojca pieniędzy. Wie już, że armia egipska jest niewielka, skarb pusty, większość ziem w rękach kapłanów, a pieniądze i klejnoty w Labiryncie. Wszystko układałoby się lepiej, gdyby kapłani nie byli jego śmiertelnymi wrogami. Zdradził ich tajemne układy z kapłanami chaldejskimi, celem których jest utrzymywanie pokoju między Egiptem a Asyrią, aby ta mogła zająć się Fenicją. Z tego powodu nie ma co liczyć na ich pomoc i poparcie, ponieważ go nienawidzą. Postanawiają przedstawić poddanym inny wizerunek władcy. Wykorzystują do tego niesamowicie podobnego do Ramzesa Lykona, który wieczorami, w ogrodach królewskich skacze po drzewach. Po kraju rozchodzą się wieści, że Faraon jest obłąkany. Cham jest nieświadomy tego co się dzieje. Spędza noce w pałacu żony przyjaciela. Wie, że swoje marzenia o przywróceniu świetności Egiptu, może spełnić tylko przy pomocy skarbów z labiryntu. Dlatego postanawia zwołać radę przedstawicieli stanów. Musi ona jednogłośnie upoważnić go do wykorzystania skarbów z Labiryntu. Ramzes nie wie jakie plotki krążą o nim w państwie i że nie wszyscy mogą zgodzić się na jego plany. Kiedy odbywa się głosowanie, na 91 głosów, 83 popierają faraona. Jest to jednak za mało. Nie ma prawa przejąć skarbów. Ramzes nie poddaje się i postanawia zdobyć należące się państwu dobra siłą. Przed świątyniami i Labiryntem gromadzi żołnierzy. Kapłan Herhor, największy wróg, prowokuje Faraona do wcześniejszego ataku. Wie on, że następnego dnia ma się odbyć zaćmienie słońca. Pragnie wykorzystać ten fakt przeciwko Ramzesowi. Porywczy władca, zawiadomiony przez uczonych o tym zjawisku, lekceważy je i daje się sprowokować. Atakuje świątynie. Podczas ataku, księżyc zasłania tarczę słoneczną i zapada ciemność. Przerażony tłum, wieży kapłanom, że rozzłościli bogów. Zaczyna się modlić o przebaczenie, a w tym czasie Faraon zostaje zamordowany przez Lykona.

Tak, więc Cham - Ramzes XIII jest postacią tragiczną, ponieważ wszystkie cele jakie sobie w życiu postawił, nie osiągnęły skutku. Umierają jego najbliższe i najukochańsze osoby. Kiedy staje się Faraonem, szybko zyskuje miano nieodpowiedzialnego mężczyzny, lubiącego towarzystwo kobiet. Ludzie uważają go za obłąkanego, przez co traci poparcie. Jego brak zainteresowania nauką ostatecznie go pogrąża. Zaćmienie słońca pokrywa się z datą powstania, przez co traci władzę, a nawet życie, w którym nie urzeczywistnił swoich marzeń.