Tasiemce - budowa

Tasiemce to unikalna grupa płaskich robaków pasożytniczych, które charakteryzują się ciekawą budową i cyklem życia. Ich ciało składa się z trzech głównych części:

1. Główka (Scolex): Jest to niewielka część zawierająca aparat czepny, który umożliwia tasiemcom przytwierdzenie się do ściany przewodu pokarmowego gospodarza. Główka wyposażona jest w haki i przyssawki, co zapewnia stabilność tasiemcom w środowisku gospodarza. Zawiera także zwoje mózgowe, co jest niezwykłe dla tak prymitywnego organizmu.

2. Szyjka: Jest to obszar, gdzie następuje ciągła produkcja nowych członów (proglotydów), co umożliwia tasiemcom rosnąć i wydłużać swoje ciało.

3. Strobila (ciało): Składa się z szeregu członów, z których każdy zawiera pełny zestaw narządów rozrodczych obu płci. To sprawia, że tasiemce są obupłciowe. Ciekawostką jest fakt, że w przewodzie pokarmowym gospodarza, gdy występuje tylko jeden tasiemiec, może dochodzić do samozapłodnienia. Człony, które osiągnęły dojrzałość, odrywają się i opuszczają ciało gospodarza wraz z kałem, będąc wypełnione zapłodnionymi jajami.

Dodatkowo, tasiemce nie posiadają układu pokarmowego. Pobierają pokarm bezpośrednio przez powłokę ciała z przewodu pokarmowego gospodarza. Organizmy te oddychają beztlenowo i posiadają protonefrydialny system wydalniczy podobny do tego, który występuje u wirków, jednakże mają odmienny układ głównych kanałów wydalniczych. Te kanały formują strukturę przypominającą drabinkę, a w ostatnim członie znajdują się otwory, przez które wydaliny są kierowane na zewnątrz.

Tasiemce są wyposażone w komórki receptorowe, które pozwalają im odbierać bodźce chemiczne i dotykowe, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozmnażania w środowisku gospodarza. Struktura i sposób życia tasiemców świadczą o ich wysokiej adaptacji do życia jako pasożyty.