Metodyka przysposobienia obronnego -pojęcia

METODYKA PRZYSPOSOBIENIA OBRONNEGO

ĆWICZENIA

DYDAKTYKA- nauka o nauczaniu i uczeniu się; jedna z podstawowych nauk ped., której przedmiotem jest kształcenie ludzi;

KSZTAŁCENIE- jest procesem obejmującym nauczanie i uczenie się;

SZKOLENIA- uczenie prostych umiejętności i nawyków praktycznych, poszerzają zdobytą wiedzę, doskonalą, uzupełniają, szkolenia mają charakter praktyczny;

UCZENIE SIĘ- proces w toku którego na podstawie doświadczenia, poznania i ćwiczenia powstają nowe formy zachowania się i działania lub ulegają zmianom formy wcześniej nabyte;

SAMOKSZTAŁCENIE- samouctwo-osiąganie wykształcenia przez działalność, której cele, treści, warunki i środki ustala samo podmiot; samodzielna praca nad samym sobą;

NAUCZANIE-planowa i systematyczna praca nauczyciela z uczniami mająca na celu wywołanie pożądanych trwałych zmian w ich postępowaniu, dyspozycjach i całej osobowości;

DYDAKTYKA OBRONNA-zajmuje się celowym zachowaniem nauczycieli PO zmierzających do przekształcenia nauczonych


ŚWIADOMOŚĆ OBRONNA-to ogół treści i form składająca się na sposób myślenia o bezpieczeństwie danego społeczeństwa, o powinnościach obronnych i możliwością uczestnictwa każdego obywatela wynikające z postawy i oddziaływania;

METODYKA- to dydaktyka szczegółowa która wywodzi się z dydaktyki ogólnej; dotyczy jednego przedmiotu;

EDUKACJA OBRONNA- jest to ogół procesów oświatowo-wychowawczych realizowanych głównie przez rodzinę, szkołę, kościół, środki masowej komunikacji, organizacje społeczne i stowarzyszenia, zasady pracy, wojsko oraz inne specjalne instytucje ukierunkowane na kształcenie systemu wartości i upowszechnianie wiadomości ważnych dla bezpieczeństwa kraju;

KSZTAŁCENIE USTAWICZNE- podnoszenie kwalifikacji przez całe życie, kształcenie ciągłe;

WIADOMOŚCI- wiedza teoretyczna, informacje świadomie przyjęte przez podmiot i przechowywane w jego pamięci;

UMIEJĘTNOŚCI- praktyczne wykorzystanie wiedzy,

PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE- przygotowanie społeczeństwa do samoobrony, zainteresowanie sprawami obronności kraju oraz pogłębienie więzi z własnym krajem;
SYSTEM DYDAKTYKI:
-cele
-środki
-metody
-formy
-treści
-system ocen

FORMY:
-indywidualne
-zbiorowe
-grupowe

STRATEGIA NAUCZNIA(KSZTAŁCENIA):
-podająca(asocjacyjna)- nauczanie przez przyswajanie,
-operacyjna- ćwiczenia praktyczne
-eksponująca- scenki, metody inscenizacyjne, nauczanie przez przeżywanie,
-problemowa-dyskusje, metody problemowe, uczenia się przez odkrywanie

1994-edukacja dla bezpieczeństwa
1927- powstała szkoła PO
1967- wprowadzono przedmiot PO ale tylko w szkołach średnich

Celem nauczania PO jest przygotowanie młodzieży do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony przed atakami zagrożeń czasu pokoju,

DYDAKTYKA SZCZEGOŁOWA- jest teorią nauczania i uczenia się,

METODYKA PO- teoria nauczania i uczenia się PO na określonym szczeblu nauczania;

ĆWICZENIA 12.04.2008

TAKSONOMIA CELÓW

Wg. B. Niemirki- polega na podziale na 2 poziomy (wiadomości i umiejętności) i na 4 kategorie:
A zapamiętanie wiadomości (definiowanie)
B zrozumienie
C Zrozumienie i zastosowanie w sytuacji typowej
D Zrozumienie i zastosowanie w sytuacji problemowej

AB- poziom zapamiętania
CD- poziom zrozumienia

TAKSONOMIA CELÓW NAUCZANIA- hierarchiczny schemat klasyfikacji celów nauczania;

OPERACJONALIZACJA CEŁÓW KSZTAŁACENIA- czynności polegające na wyrażaniu celów ogólnych w postaci szczegółowej, zamiana celów ogólnych na szczegółowe;

CELE KSZTAŁCENIA- to świadomie założone efekty, które należy osiągnąć w wyniku kształcenia;
Formy precyzowania celów wg. Niemirki:
-ogólne jako oddziaływania nauczyciela na ucznia;
-szczegółowe wyprowadzane od celów ogólnych jako sprawdzalne zadania;

Cel ogólny dotyczy opanowania w wyniku nauczania określonych wiadomości i umiejętności. Cele muszą być realne, sprawdzalne w działaniu.

Cele szczegółowe( operacyjne) uczą konkretnych zachowań, co jest warunkiem osiągnięcia celu ogólnego.

Cele cząstkowe są więc etapami realizacji celu głównego. Konieczne jest więc zachowanie prawidłowego stosunku pomiędzy celami, treściami, zadaniami a wynikami.
CELE- TREŚCI-ZADANIA- WYNIKI

Cele lekcji powinny określać co uczniowie potrafią zrobić jeżeli będą się uczyć a nie ustalać co robi lub co ma robić nauczyciel.

Cele ogóle:
Zapoznanie uczniów z??.
Nauczenie uczniów??..
Przedstawienie uczniom??.

Cele wychowawcze:
Wskazanie uczniom???..
Kształtowanie u uczniów????
Wdrażanie przekonania????..

Cele szczegółowe
Uczeń umie, potrafi, pamięta,
A umie wyjaśnić podać, określić, zdefiniować, wymienić
B umie wyjaśnić, porównać, uzasadnić, rozpoznać
C wykonać, rozwiązać, połączyć
D udowodnić, wykryć, ocenić,

TAKSONOMIA CELÓW WYCHOWANIA
POZIOM TAKSONOMICZNY KATEGORIE
Działanie A uczestnictwo
B podejmowanie działania
Postawy C nastawienie
D system działania



A- uczestniczy
B- angażuje się
C- Wychowanek jest zwolennikiem tego działania

Wykład

PROCES DYDAKTYCZNY I JEGO SKĄŁDNIKI

PROCES DYDAKTYCZNY-ciąg systematycznych czynności nauczyciela i uczniów umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy o świecie, wyrabianie sprawności w jej stosowaniu, rozwijanie zdolności i zainteresowań, kształtowanie postaw i przekonań,

OGNIWA I MOMENTY PROCESU DYDATYCZNEGO:
-uświadamianie celów
-opracowanie nowego materiału
-uogólnienie nowego materiału,
-utrwalenie go
-kształtowanie umiejętności i nawyków
-wiązanie teorii z praktyką
-kontrola i ocena wyników

5 CECH WSPÓLCZESNEGO UCZENIA SIĘ:
-jedność uczenia się i nauczania
-jedność oddziaływań dydaktyczno-wych,
-wszechstronność
-możliwość obejmowania działalnością wych. Dzieci w takim samym wieku ale o różnych predyspozycjach,

OGNIWA ZALEŻNE SĄ OD;
-przedmiotu nauczania
-celu tematu zajęć
-wieku uczniów
-metod nauczania

SYSTEM DYDAKTYCZNY OBEJMUJE:
-cele i treści kształcenia
-nauczycieli
-uczniów
-środowisko dyd-wych.
-związki i zależności między tymi elementami

Proces dydaktyczny w ujęciu systemowym powinien być rozpatrywany jako optymalny sposób realizacji zadań i celów przejętych. Naczelną ideą systemu dyd. Jest takie ukształtowanie tych elementów aby służyły jak najlepiej osiąganiu celów kształcenia;
Sytuacja dydaktyczna- część procesu dydaktycznego obejmuje;
aktywność wew. i zew. uczniów ukierunkowana cele stawiane przed nimi
działalność nauczyciela
warunki zew. i zmiany w nich zachodzące

Sytuację dyd. organizuje się po to aby w uczniach dokonywały się zmiany stosowane do założonych celów kształcenia i wychowania
ZASADY KSZTAŁCENIA (NAUCZANIA)-formuła postępowania dydaktycznego których przestrzeganie pozwala nauczycielowi zaznajomienie uczniów z podstawami usystematyzowanej wiedzy, rozwijać ich zainteresowania i zdolności poznawcze oraz wdrażać do samokształcenia. Tak rozumiane zasady służą realizacji ogólnych celów kształcenia;