Życie w miastach starożytnych (krótko).

W miastach starożytnych życie utrudniało to że ,większa część miasta była zbudowana ciasno. Gdy wybuchł pożar, ogień rozprzestrzenił się momentalnie na dalszą część miasta. Trudno było go ugasić. Często żeby powstrzymać pożar trzeba było burzyć całe domy. Były to wielkie straty, lecz gdyby nie dało się ugasić pożaru i nie burzono by domów bardzo prawdopodobne że całe miasto mogłoby stanąć w płomieniach. Poważnym utrudnieniem było doprowadzenie wody do miasta. Przez to też ciężko było ugasić pożar, bo jak to zrobić bez wody. Rzymianie rozwiązali ten problem. Budowali wodociągi, które dostarczały wodę z górskich źródeł. Wodociągi te razem z podtrzymującymi je mostami i arkadami nazywano akweduktami. Dzięki wodociągom woda była doprowadzana do ulicznych studzienek. Przez to że miasto(mam na myśli Rzym)było ciasno zbudowane, ulice między domami były węższe niż te poza terenem zabudowanym i trudno było się wyminąć powozami koło siebie. Teraz mamy stały dostęp do wody, osobno w każdym mieszkaniu i domu. Gdy wybuchnie pożar to domy nie są zaraz koło siebie i pożar nie rozprzestrzeni się na resztę okolicy. Mamy także bardzo szerokie choć czasami dziurawe ulice i dwa samochody mogą swobodnie minąć się koło siebie. Gdyby w miastach starożytnych mieli wozy strażackie i dostęp do wody nie musieliby burzyć całych domów.