1. W wypowiedziach włoskich najczęściej występuje szyk następujący: podmiot, orzeczenie, dopełnienie bliższe, dopełnieni dalsze. Jest to szyk prosty – costruzione diretta.
2. Gdy chcemy podkreślić ważność orzeczenia, możemy je postawić przed podmiotem. Np.: Cantava il celebre tenore italiano, Enrico Caruso (Śpiewał słynny tenor włoski Enrico Caruso
3. Podmiot stawia się po orzeczeniu w zdaniu pytającym i rozkazującym. Np.:Che faccio io? (Co ja robię?), Faccio io! (Ja to zrobię!)
4. Gdy nie grozi to nieporozumieniem, możemy dopełnienie bliższe postawić przed podmiotem i przed czasownikiem.
5. Dopełnienie bliższe można jednak stawiać przed czasownikiem i wtedy, gdy nie ma różnicy co do liczby i osoby między podmiotem a dopełnieniem, ale po dopełnieniu bliższym trzeba postawić odpowiedni zaimek: lo, la, li, le. Np.: Questa signora l’ho vista ieri. (Tą panią widziałem wczoraj.)
6. Okolicznik miejsca i czasu stawia się przeważnie na początku wypowiedzenia, przed podmiotem; czasem – na końcu wypowiedzi. Np.: Ieri abbiamo trovato molti fiori freschi. (Wczoraj znaleźliśmy dużo świeżych kwiatów)
7. Okolicznik sposobu stawia się zaraz po czasowniku. Np.: Poi hanno lentamente abbassato. (Potem opuścili go powoli)
8. Dla szczególnego podkreślenia jakiejś części wypowiedzi można ją postawić między przecinkami wewnątrz zdania. Np.: Lo studente, di notte, studiava. (Student nocami studiował)
9. Dla osiągnięcia pewnych efektów stylistycznych można zupełnie odwrócić szyk wyrazów – jest to szyk przestawny, czyli po włosku: costruzione inversa.