"My dzieci z dworca Zoo" Christiane F. - recenzja.

Pracę wykonala: Ola Lewandowska

Książka ?My dzieci z dworca zoo? została wydana w 1981r., jednak jest ona ponadczasowa. Opowiada o problemach trzynastoletniej dziewczyny, która nie radzi sobie z otaczającymi ją problemami: szkołą, rozwodem rodziców. Tą nastolatką jest Christiana Felscherinów, to właśnie dwa lata jej życia obejmuje ta książka. Na podstawie opowieści nastolatki, rozmów z jej matką, pedagogami, ludźmi z jej otoczenia jej historię spisali niemieccy dziennikarze. Dzięki nim możemy dowiedzieć się jaki naprawdę jest świat narkotyków.
Główna bohaterka zaniedbuje szkołę, wpada w złe towarzystwo, nie wraca na noc do domu, zaczyna kraść i brać narkotyki; zaczyna się od haszyszu, przez LSD i inne "miękkie narkotyki", aż po heroinę. Po pewnym czasie, aby dostać kolejną ?działkę? dziewczyna posuwa się nawet do prostytucji. Nie zważa na choroby, które mogą ją spotkać, liczy się tylko ?głód narkotykowy?.
Sposób, w jaki zbudowana jest ta książka daje nam doskonałe spojrzenie na relacje: rodzina-narkoman-otocznie. ?My dzieci z dworca zoo? jest książka przeznaczona przede wszystkim dla młodzieży, ponieważ w dzisiejszych czasach narkotyki nie są dla niej już tematem tabu, lecz tylko ?tania sensacją?. Książka pokazuje nam co można zrobić dla kolejnej ?działki?, co powoduje spróbowanie narkotyku, jak może skończyć się nasz pierwszy raz, oraz jak można skończyć z nałogiem. Uczy nas również reakcji na spotkanie się z narkotykami, rozmów i pomocy osobą, które wpadły w nałóg.
Książka napisana jest w sposób, aby czytelnik znalazł się w centrum wydarzeń, aby widział jak bohaterka dokonuje przerażających i często niezrozumiałych dla niego decyzji, widzi jej rozpaczliwą walkę z nałogiem. Podczas czytania do czytelnika dociera, że mimo iż żyje w świecie, w którym narkotyki są powszechnie dostępne i tak wiele się o nich mówi- to tak naprawdę nie miał pojęcia o narkotykach, problemach ludzi, którzy są od nich uzależnieni i ich rodzin. Brutalność książki skłania nas do przemyśleń, wyrywa nas z ogarniającej ludzi znieczulicy, szokująco przedstawia nam ten ?inny? świat, który znajduje się tak blisko nas?
Po ponad 30 latach od wydania książki Christiana nadal mieszka w Berlinie. Jest szczęśliwą matką i żoną, która bitwę z narkotykami przegrała lecz nie poddała się i w walce o dobre i godne życie zwyciężyła.
Uważam, że ta książka zdobędzie większe uznanie wśród młodzieży, ponieważ jest przestrogą dla wszystkich, którzy chcą ?spróbować? oraz szansą dla tych, którzy uważają, że z nałogu wyjść nie można?