Przemysł odzieżowy w Polsce

Przemysł odzieżowy to dział gospodarki, który zajmuje się wytwarzaniem odzieży z tkanin i dzianin głównie bawełnianych wełnianych, jedwabnych, jak również z innych surowców, np. skóry.

Podstawowym zadaniem tego przemysłu jest zaspokajanie zmieniającego się i wzrastającego zapotrzebowania społeczeństwa na artykuły odzieżowe oraz potrzeby eksportu. Potrzeby te ulegają zmianom na skutek zmian poziomu życia materialnego i kulturalnego, postępu technicznego, kierunków mody i innych. Obecnie metody obróbki technologicznej w przemyśle odzieżowym uległy dużej zmianie. Czas wykonywania produktu został skrócony do minimum dzięki wprowadzeniu mechanizacji pracy oraz unowocześnieniu i skomputeryzowaniu maszyn.

Przemysł odzieżowy należy do obszarów biznesu, w których o sukcesie decyduje szybkość reakcji na potrzeby rynku. Firmy tekstylne są zmuszone do dostarczania produktów o określonym typie, pod dyktando mody. Aby się wyróżnić, należy dążyć do budowania silnych marek o dobrej rozpoznawalności. Dla firm branży odzieżowej, które poważnie myślą o swojej przyszłości, nieuniknione jest wdrożenie zintegrowanego systemu wspomagającego zarządzanie.

Polski rynek odzieżowy należy do najatrakcyjniejszych w Europie Środkowo-Wschodniej. Jego wartość eksperci szacują na ok. 15 mld złotych, a tempo rozwoju na 8-10 proc. rocznie. Przewidywania te potwierdza raport firmy PMR pt. "Rynek detaliczny odzieży i obuwia w Polsce". Według niego wartość sprzedaży odzieży i obuwia zwiększyła się w 2006 roku o 10 proc. osiągając poziom 28 miliardów złotych. Podobnego wzrostu należy oczekiwać także w roku 2007. Producenci polskiej odzieży mogą optymistycznie patrzeć w przyszłość. Rynek ten w naszym kraju rozwija się w tempie 10 proc. rocznie, firmy odzieżowe z powodzeniem rozwijają swoje marki i sieci sprzedaży. W Polsce kupują już nawet odbiorcy z Azji.

Źródła przewagi konkurencyjnej Polskiego przemysłu odzieżowego na rynkach Unii Europejskiej

Według najnowszych danych za 2003 rok w Polsce funkcjonuje 20895 przedsiębiorstw odzieżowych, z czego 673 zatrudnia powyżej 49 pracowników i tylko w tej grupie znajdują się firmy mogące konkurować z obecnymi już na rynku polskim europejskimi markami odzieżowymi. Liczba zatrudnionych nie jest obecnie najlepszym kryterium podziału firm. Wiele przedsiębiorstw proces pakowania odzieży zleca swoim podwykonawcom w kraju i za granicą. Przeprowadzone badania potwierdziły, że firmy odzieżowe o największej sprzedaży zatrudniają mało pracowników.

Rocznik Statystyczny Przemysłu 2004 podaje, że na ogółem 20895 przedsiębiorstw odzieżowych tylko 22 reprezentowały sektor publiczny, co stanowi 0,1% udziału w branży. Niemniej jednak, własność prywatna musi być połączona z odpowiednią dla przedsiębiorstwa strategią marketingową, aby stała się źródłem przewagi konkurencyjnej. - produkujące wyłącznie odzież w pełnym cyklu wytwarzania.

Największe zakłady przemysłu odzieżowego w Polsce:
- Próchnik i Wólczanka (Łódź)
- Modena (Poznań)
- Intermoda (Wrocław)
- Vistula (Kraków)
- Dana (Szczecin)
- Cora (Warszawa)

W konkurencji z tanimi wyrobami z Azji i markową odzieżą z Europy Zachodniej, polscy producenci stawiają na jakość wyrobów, inwestują w promocję swoich marek i tworzą sieci sprzedaży detalicznej pod własnym logo. Kładą również nacisk na wzrost eksportu.

W polskich szwalniach powstają produkty największych światowych marek trafiając na rynki całego świata, w tym także do krajów Azji, które chętnie importują europejską odzież najwyższej jakości. Praca w modzie staje się coraz bardziej atrakcyjna, rośnie zapotrzebowanie na fachowców w branży, rosną oferowane im wynagrodzenia. Polskie firmy odzieżowe coraz chętniej wkraczają na giełdę pozyskując kapitał na dalszy rozwój. Branża patrzy w przyszłość z optymizmem.