Unia Europejska a zjednoczenie Europy

W dziejach Europy mamy wiele prób zjednoczenia Europy. Najpierw Aleksander Macedoński próbował podbić Europę, następnie cesarz Otton III (ok990r), później papież Grzegorz VII(1020r.) propagował ideę uniwersalizmu papieskiego, według której papież miał mieć władzę nad całym światem chrześcijańskim (ówczesną Europą). Również Napoleon Bonaparte chciał podbić całą Europę i utworzyć wielką republikę. Teraz mamy Unię Europejską, która dąży swoimi działaniami do wewnętrznej integracji europejskiej.

Teraz chciałbym przedstawić w skrócie historię Unii Europejskiej . 18 kwietnia 1951 roku w Paryżu powołano Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Był to pierwszy etap tworzenia Unii Europejskiej. Celem tej wspólnoty była kontrola nad strategicznymi surowcami . Wizja wspólnej Europy miała zarówno swoich zwolenników jak i przeciwników jednak w 1957 r. w Rzymie podpisano kolejny traktat, który ustanowił Wspólny Rynek oraz Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (EWEA) zwaną EUROATOMEM.. Do roku 1986 istniały już trzy organizacje wspólnotowe: EWWiS, EUROATOM, EWG - Europejska Wspólnota Gospodarcza, której celem było stworzenie wspólnego rynku ekonomicznego. Były one nazywane Wspólnotami Europejskimi. W 1986 połączono instytucje trzech wspólnot i od tej pory są one kierowane przez Radę, Komisję i Parlament Europejski, natomiast na straży prawa stoi Trybunał Sprawiedliwości. W 1987 wprowadzono w życie Jednolity Akt Europejski, który od 1 stycznia 1993 r. wprowadzał Jednolity Rynek Wewnętrzny. W tym akcie został zapisany również wspólny cel - budowa Unii Europejskiej. 1 listopada 1993 na mocy traktatu z Maastricht został osiągnięty cel. Powstała unia składająca się z członków trzech wspólnot: Belgii, Danii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Luksemburgu, Irlandii, Niemiec, Portugalii, Włoch i Wielkiej Brytanii. 1 stycznia 1995 doszło trzech nowych członków: Austria, Finlandia i Szwecja. W roku 1998 zapoczątkowano proces rozszerzenia Unii o 11 państw z Europy Wschodniej, Środkowej i Południowej (m in. Polska). Cele Unii Europejskiej to stworzenie unii gospodarczej, monetarnej( 1 stycznia 1999 została wprowadzona wspólna waluta EURO) i politycznej oraz wprowadzenie wspólnego obywatelstwa nie zastępując obywatelstwa państw-członków.

Tak w skrócie wygląda historia Unii Europejskiej. Po zapoznaniu się z nią narzuciło mi się pytanie „co dalej?”; czy jest to krok w kierunku wspólnej Europy, Europy jako jednego wielkiego państwa? Czy w ogóle jest możliwe utworzenie wielkiego państwa Europa. Uważam że nie. Po pierwsze na naszym kontynencie jest przemieszane zbyt wiele kultur, które nie potrafiłyby działać razem i niemożliwe byłoby osiągnięcie kompromisu. Kolejnym powodem niemożności utworzenia wspólnej Europy jest strach ludzi przed utratą narodowości. Przecież w jednym państwie powinien być jeden język a więc w przypadku utworzenia wspólnej Europy należałoby wprowadzić wspólny język. W momencie kiedy zostanie utworzony wspólny język, języki poszczególnych państw z racji tego że będą nieużywane zaczną ginąć, a utrata język równa się z utratą narodowości. Szybko tworzyłyby się ruchy narodowościowe które napierałyby na rządy aby wystąpiły z kolejnym problemem byłoby wybranie organu rządzącego. Każdy z byłych krajów wchodzących w skład państwa Europy chciałby mieć równy udział w rządzeniu z innymi krajami, jednak te kraje które są większe i potężniejsze gospodarczo chciałyby mieć większą władzę od tych małych i słabo rozwiniętych. Uważam, że niemożliwe byłoby takie wybranie organu rządzącego, które zadowalałoby i satysfakcjonowało wszystkich.

Europa w momencie gdyby się zjednoczyła i stała jednym wielkim państwem stanowiłaby olbrzymią potęgę przemysłową, gospodarczą i militarną. Moim zdaniem z tego powodu, gdyby w Europie zaczęły powstawać plany utworzenia takiego państwa mocarstwa światowe bardzo szybko by zareagowały i robiły wszystko aby do tego nie dopuścić. Przede wszystkim Stany Zjednoczone, które są potęgom zarówno militarną jak i gospodarczą nie chciałyby stracić swojej pozycji ani pozwolić na utworzenie się państwa ich kalibru. Kolejnym państwem, które zareagowałoby moim zdaniem bardzo szybko byłaby Japonia. Europa jest głównym i chłonnym rynkiem zbytu dla towarów pochodzących z Japonii i w przypadku gdy Europa jest w formie teraźniejszej, czyli składa się z osobnych państw jeżeli jedno państwo wprowadzi duże cła to można znaleźć rynek zbytu w drugim, natomiast gdyby Europa-państwo wprowadziła duże cła ochronne na towary importowane to gospodarka Japonii zostałaby zniszczona. Podałem przykład Japonii ponieważ jest ona jednym z największych importerów towarów do Europy, a jej gospodarka głównie opiera się na exporcie do Europy. Uważam, że kolejnymi państwami które bałyby się stworzenia państwa Europy byłyby kraje Emiratów Arabskich z tego samego powodu, co Japonia tylko dokładnie chodziłoby o export ropy naftowej, której w Europie jest mało a zapotrzebowanie jest duże.

To są już wszystkie przeszkody jakie udało mi się wymyślić, ale chciałem jeszcze napisać że moim zdaniem idea utworzenia wspólnej Europy jest bezsensowna. Mój główny argument jest taki, że w momencie powstania takiej potęgi na świecie wszędzie zaczęto by tworzyć olbrzymie państwa , ponieważ małe kraje bałyby się, że będą wykorzystywane przez te olbrzymie a nawet, że staną się niewolnikami potęg.
Zawarte w tej pracy poglądy na temat przyszłości Europy, są moimi własnymi poglądami i wiem, że inni mogą mieć i na pewno mają całkiem odmienne zdanie na ten temat, jednak dla mnie przyszłość Europy jest jedna. Europa w takim kształcie jaki mamy dzisiaj, a wspólna Europa to tylko nierealne marzenia.