Proponuję na wstępie rozważyć pytanie: Czym jest przyjaźń? Wzajemnym zaufaniem, radością przebywania z drugą osobą, życiem problemami innego człowieka, pewnym rodzajem bliskości. To uczucie niezwykle ważne w życiu. Dodaje uroku, urozmaica czas, ale i dodaje pewności siebie.
Oczywiście przyjaźń nie spada z nieba, trzeba o nią dbać, niczym o delikatną roślinkę, która niepodlewana – więdnie. Choć niektórzy twierdzą, że prawdziwych przyjaciół poznaje się po tym, że można zadzwonić do nich w środku nocy po wielu dniach milczenia – i to ich nie zdziwi. Przyjaciel to nieodłączny towarzysz życia. Przyjrzyjmy się literackim modelom przyjaźni.
Przyjaźń Stasia i Nel narodziła się w wyniku znajomości ich rodzin. Spędzali ze sobą mnóstwo czasu. W momencie porwania znajdują się w wielu niebezpiecznych sytuacjach. Staś wykazał się odwagą i troską o swą małą przyjaciółkę, czym pozyskał jej pełne zaufanie.
Wspaniała przyjaźń łączy bohaterów z książki „Stary człowiek i morze”. Pomimo wielkiej różnicy wieku, doświadczeń życiowych, przyjaźń ta łączy starego kubańskiego rybaka z Manolinem, biednym kilkuletnim chłopcem bardzo przywiązanym do tytułowego bohatera. Stary Staniego był jego nauczycielem, mistrzem, wielkim autorytetem, z kolei starzejący się rybak miał w Manolinie troskliwego opiekuna. Przyjaźń z chłopcem stała się jedyną radością jego gasnącego życia.
Kolejnym przykładem może być przyjaźń powstała w procesie wewnętrznej przemiany pary głównych bohaterów książki pod tytułem „Tajemniczy ogród”. Zarówno Mary, jak i Colinowi pomógł odnaleźć się w świecie i odzyskać radość życia Dick Sowerby, biedny wiejski chłopiec, życzliwy przyjaciel, zawsze gotowy poświęcić swój czas dla dobra innych. Jego radość życia udzielała się całemu otoczeniu. Mary i Colin stali się przyjaciółmi, zaczęli rozumieć ludzi, nade wszystko cenić przyjaźń, towarzystwo i życzliwość wobec innych.
Innym przykładem jest przyjaźń w lekturze „Mały Książę”. Jednym z najważniejszych celów podróży Małego Księcia było przekonanie się, czym jest przyjaźń i w jaki sposób zdobywa się ją. Najważniejszym doświadczeniem w tym zakresie okazało się spotkanie z Lisem, który wyjaśnił chłopcu, jak zostaje się bliskim kogoś innego, jak wiele szczęścia może dać przyjaźń i jak głęboki bywa żal z powodu rozstania się z przyjacielem. Mały Książę zrozumiał, że nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela. Zrozumiał również, że przyjaciela nic i nikt nie może zastąpić.
Myśle, że nie jest łatwo znaleźć prawdziwego przyjaciela, lecz gdy sami będziemy gotowi i otwarci zostać przyjacielem to poszukiwania będą łatwiejsze. Zawsze potrzebowaliśmy, potrzebujemy i będziemy potrzebować wsparcia, rady i bliskości przyjaciela.